Published 16 χρόνια πριν in Rock
"Ο νους μας είν' αληταριό "
- 698
- 0
- 0
- 0
- 3
- 0
Στίχοι
“Ο ΝΟΥΣ ΜΑΣ ΕΙΝ' ΑΛΗΤΑΡΙΟ...” Πριν λίγο άνοιξα τις κουρτίνες του γραφείου μου. Είναι μια κίνηση, σχεδόν εξαρτημένο ανακλαστικό, που κάνω κάθε βράδυ, τέτοια ώρα πάντα. Από κάτω η Κηφισίας χάσκει πολύβουη, αλαλιασμένη. Άνθρωποι τρέχουν δεξιά - αριστερά, πάνω κάτω, βιαστικοί, βλοσυροί, προβληματισμένοι. Ψάχνω να βρω κάποιον να γελάει, λέω να μετρήσω στους δέκα περαστικούς πόσοι θα' ναι ήρεμοι, χαμογελαστοί και θα περπατούν αργά. Κανείς. Δεν βρέθηκε, ούτε ένας ούτε στατιστικό δείγμα που λένε. Σκέφτομαι την εικόνα που βλέπω τώρα και την αντιπαραβάλλω με την εικόνα που 'βλεπα ως χτες απ' το δωμάτιό μου στις μικρές Κυκλάδες. Πνίγομαι. Σαν σωσίβιο μου 'ρχονται στο μυαλό οι στίχοι του Θ. Παπακωνσταντίνου: "Όσες κι αν χτίζουν φυλακές κι αν ο κλοιός στενεύει ο νους μας είν' αληταριό π' όλο θα δραπετεύει." Ναι λέω, “ο νους μας είν' αληταριό π' όλο θα δραπετεύει." Λοιπόν λέω να βάλω ένα σφηνάκι ρακόμελο από ένα παλιότερο αλήτεμα στην Αμοργό. Ότι πρέπει για τέτοιες ώρες. Εβίβα, καλό χειμώνα να 'χουμε και καλώς σας βρήκα φίλοι μου.
Κατ' αρχήν θέλω να σ' ευχαριστήσω που ασχολήθηκες με το κείμενό μου και θέλησες να καταθέσεις την άποψή σου (ή τον ορισμό σου αν θές). Έχεις απόλυτο δίκιο. Το ΔΕΝ ΕΧΩ ΑΛΛΗ ΥΠΟΜΟΝΗ έχει μπουζούκι και πολύ μάλιστα. Μου έχει μείνει στο μυαλό η πιο πρόσφατη ακρόαση του τραγουδιού. Μια διασκευή χωρίς μπουζούκι σε ζωντανή εμφάνιση του Β.Παπακωνσταντίνου. Θα το διορθώσω άμεσα στο κείμενό μου.Μπορώ να σου δώσω όμως ένα άλλο χαρακτηριστικό παράδειγμα. Το ΠΡΩΙΝΟ ΤΣΙΓΑΡΟ σε στίχους Άλκη Αλκαίου και μουσική Νότη Μαυρουδή που γραφτηκε όταν πέθανε ο Μάνος Λοίζος. Ένα υπέροχο ζειμπέκικο που ο Μαυρουδής χρησιμοποιεί μόνο μια κλασσική κιθάρα. Δεν θέλω να παρεξηγηθώ. Δεν έχω τίποτα με το μπουζούκι. Κι εμένα μ' αρέσει ο Καρνέζης στα τραγούδια του Μίκη, όπως μ' αρέσει κάι σ' όσα τραγούδια έχει χρησιμοποιεί τον Χιώτη. Μ' αρέσει επίσης ό τρόπος που το χρησιμοποιούν ο Λοίζος, ο Πλέσσας κι οι παλιοί ρεμπέτες. Αλλά να, το μπουζούκι χρησιμοποιείται πάρα πολύ συχνά σαν ικανή και αναγκαία συνθήκη για να είναι ένα τραγούδι λαικό. Λες ότι μακρυγόρησα. Μπορεί. Έχω αυτό το ελλάτωμα. Όσο για τον ορισμό σου... μου άρεσε πάρα πάρα πολύ. Θυμίζει λίγο τη μέθοδο των προ-σωκρατικών επιστημόνων-φιλοσόφων, όταν η επιχειρηματολογία σαν μέθοδος απόδειξης ενός ισχυρισμού ήταν άγνωστη. Θα έλεγα ότι είναι πιο κοντά στην υποκειμενική προσέγγιση όπως την εκφράζω στο 7. Δεν έχει μεγάλη διαφορά όμως. Βασικά το 7 είναι υποσύνολο του 8. Οι όποιες εξαιρέσεις είναι νομίζω για να επιβεβαιώσουν τον κανόνα.
καλως μας ηρθες....
πολυ ωραιοι στιχοι με πλουσιο νοημα καλη συνεχεια