Κοιμαται η πολη οι δρομοι αδειανοι σ ενα παραθυρο γρυλιζει ενα πιανο και γω περπαταω μα πουθενα δε φτανω μιλαω χωρις φωνη μιλαω χωρις φωνη ------------------------------------ Βαρυναν οι ωμοι τα βασανα πολλα κανενα χερι δεν ηρθε να βοηθησει ματαια ψαχνω μηπως και βρω μια λυη να νοιωσω πιο καλα να νοιωσω πιο καλα ----------------------------------- Σφυρανε πλοια μακρυα στον πειραια που πανε κι ερχοντε χωρις να σταματανε κι αναρωτιεμαι σαν φευγουνε που πανε και γω στη μοναξια και γω στη μοναξια ------------------------------------ Ξυπναει η πολη ακουγοντε φωνες και γω ακομα μοναχος περπαταω χωρις να ξερω τι κανω και που παω τα ιδια με το χτες τα ιδια με το χτες ------------------------------------- Το απαοφασισα θα φυγω απο δω πριν ερθει ο χαρος να παρη το ρεγαλο πριν το ταξειδι να κανω το μεγαλο για λιγο να χαρω για λιγο να χαρω --------------------------------- Βγαινει ο ηλιος πισω απ τις κορφες και ενα συννεφο στο βαθος παιχνιδιζει και γω δε νογαω αν βρεχει αν χιονιζει σκεψεις μονο κρυφες σκεψεις μονο κρυφες ------------------------------------ Ενα τσιγαρο στα χειλη μου σβηστο που δεν τ αναβω δε θελω να το καψω γιατι φοβαμαι οτι να ζω θα παψω και δε θ αναστηθω και δε θ αναστηθω ---------------------------------- Σκιαζοντε οι μνημες δε βγαινουν στο μυαλο για μιαν αγαπη που εφυγε και παει χωρις να μαθω ποτε αν μ αγαπαει και ζει σ αλλο γυαλο και ζει σ αλλο γυαλο ----------------------------------------
1 comments