Published 12 χρόνια πριν in Rock

μπαλάντα για την Ελευθερία

  • 608
  • 0
  • 0
  • 0
  • 1
  • 0

Στίχοι

										σε φανταζόμουνα τον κάμπο ν' αγναντεύεις..
τα δυο σου μάτια αστραπές σιωπηλές.
πιο πέρα ο Όλυμπος το βλέμμα σου να κλέβει,
να του φωνάζεις: «ψεύτη γίγαντα, τι θες;»

τι να σου πει και το βουνό με τους θεούς του;
όλοι το ξέρουν.. δεν υπήρξανε ποτέ..
κι αν καμαρώνει για τους λίγους αετούς του,
Κυρά εσύ 'σαι για θεούς και ποιητές.

θα σε θυμάμαι σαν του ονείρου μου τραγούδι,
που όμως δεν τ' άκουσα κι ας μού 'λεγαν γι' αυτό.
σαν τον αέρα που λικνίζει ένα λουλούδι..
να το μυρίσω δε μου ήτανε γραφτό.

και τώρα μια φωνή απ' τα μέσα μου με ζώνει,
μού λέει: «μίλα, οι ψυχές είν' ανοιχτές».
τα μάτια κλείνω κι η φωνή μ' ελευθερώνει,
Κυρά εσύ 'σαι για θεούς και ποιητές.

σε κάποιους τόπους, που ξεχνάν τα καλοκαίρια,
μέσα στα έλατα, κοντά σε καστανιές,
ζούσες κυρά μου που σ' αγάπησαν τ' αστέρια,
που σου χαρίσανε και φως και σκοτεινιές.

στη γη σου άνθισαν καημοί, που γίναν δέντρα,
κι εσύ τους μπόλιασες με θάρρους σαϊτιές.
κι ο ουρανός σού τραγουδούσε κάθε μέρα
Κυρά εσύ 'σαι για θεούς και ποιητές.

πώς να το μάθεις πως υπάρχει μια κοπέλα,
που τις ματιές της δεν τις είδες τις σκυφτές;
μα σου φωνάζει τώρα, άκου την και γέλα!
Κυρά εσύ 'σαι για θεούς και ποιητές.									

:
/ :

Queue

Clear