Κοιμήσου φώς μου, θάμαι εγώ φύλακας άγγελός σου για να σου πλέκω όνειρα απ' το προσκέφαλό σου. Κοιμήσου Ηλιαστέρι μου, στον ύπνο σου χαρούλες να φτερουγίζουν απαλά όπως οι πεταλούδες. Σε κήπους ανθοφόρετους και σε παχιά λιβάδια να σε προσμένουν οι χαρές και να σε ραίνουν χάδια. Μην τύχει και μου φοβηθείς στον ύπνο σου απάνω, θα ξαγρυπνώ καμάρι μου το Φόβο να προφτάνω. Θα τον ταΐζω ζάχαρη μελόνερο θα στάζω μ' ένα φιλί κι ένα σταυρό θα σε καθησυχάζω. Κοιμήσου συ ψυχούλα μου στο Φόβο δε δειλιάζω για το καλό σου μάτια μου τα πάντα θυσιάζω. Κοιμήσου' νάναι η ζωή όπως και τ' όνειρό σου νάναι βαμπάκι ο δρόμος σου μέλι το ριζικό σου συντρόφισσές σου οι χαρές και νάμαι ο άγγελός σου.
Καταπληκτικοί στίχοι αυτοί για τη φίλη σου...Με άγγιξαν ιδιαίτερα!
Ευχαριστώ για την πρόσκληση φιλίας! Ωραία γράφεις, καλή συνέχεια!
*Θες οι χειμώνες σου να γίνουν καλοκαίρια θες παραμύθι που να έχει βασιλιά να ξεπεράσεις της ζωής τα βαλτονέρια την ευτυχία σου να πιείς γουλιά γουλιά.*!!!!!!!!!!!! Υπέροχο το κομμάτι!!! Υπέροχη και η φωτο της σελίδας!!! Εύχομαι και μια υπέροχη βδομάδα!!!