Lyrics

										Ψυχή νεογέννητη είδε το φως της μέρας,

μ`αμέσως την σκοτείνιασε ο ήχος μίας σφαίρας,

Οι πρώτες λέξεις της νέας αυτής ζωής,ήταν μαμά...πεθαίνω,

στο πρώτο μου ξημέρωμα,στην πρώτη αυγή,λύτρωση περιμένω.

Δεν θέλω να`ναι θάνατος,εδώ ήρθα να ζήσω,

πόνο πληγές απώλειες,δεν θέλω ν`αποκτήσω,

ακόμη τίποτα δεν πρόλαβα να πάρω,κι`ήδη άρχισα να χάνω,

πρέπει αμέσως ν`αμυνθώ,κι`αν πρέπει να πεθάνω.

Σαν ηχούνε οι σειρήνες,δεν υπάρχει ώρα για εξηγήσεις,

μικρό αγόρι μη φοβάσαι,πρέπει για`μας να πολεμήσεις,

Κάνε μας περήφανους,πέσε σκληρά στη μάχη,

Ήρωα της πατρίδας σου,στου πόλεμου τη ράχη.

Ποτέ δεν έμαθα τι είναι φίλος,μα έχω εχθρούς πολλούς,

δεν ξέρω τι τους έκανα,μόνο άκουσα γι`αυτούς,

λένε πως είμαι εμπόδιο,στα τόσα σχέδιά τους,

η ζωή μου είναι τίποτα,μπροστά στα αγαθά τους.

Σφαίρες γεμάτες μίσος γέμισαν το όπλο της ψυχής μου,

τον θάνατο πια αψηφώ,να σώσω την ζωή μου,

πόνος πληγές απώλειες,τώρα δεν με τρομάζουν,

κραυγές γίναν οι λέξεις μου,που δεν ησυχάζουν.

Ηχούνε πάλι οι σειρήνες,έτοιμος είμαι να σκοτώσω,

Μικρό αγόρι δεν φοβάμαι,θ`αγωνιστώ για να γλυτώσω,

ηχούνε πάλι οι σειρήνες,ή ποτέ τους δεν σταμάτησαν ;

στην καρδιά μου αντηχούνε,τα σημάδια που μου άφησαν.

Ίσως καμπάνες πένθιμες,για`μένα να χτυπήσουν,

μα ήχος θα`ναι ήρωα,το τέλος να νικήσουν,

ίσως να ζήσω και να δω,τα πάντα να`χουν σβήσει,

μόνο καμπάνες πένθιμες,να έχουνε κερδίσει,

μόνο καμπάνες πένθιμες,θα έχουνε κερδίσει.

 

Και δεν θα υπάρχει άνθρωπος,κι`αυτές να τις χτυπήσει.