στην παράσταση για δύο έμεινα μόνη σα να χω ένα αμάξι χωρίς τιμόνι χωρίς αιτία και ξαφνικό ο πικρό σου αντίο καφέ πίνω γαλλικό διαβάζω ένα βιβλίο μια μπαλάντα ήθελα για σένανε να γράψω με ήχο και φωνή κουστούμι να σου ράψω η φωτεινή επιγραφή ήταν για δύο ονόματα δε φορώ κάλτσα με ραφη ούτε βαριά αρώματα το αστέρι πού έπεσε διπλά με γέλασε την ευχή που έκανα αμέσως ξέχασε
Εγώ σε ευχαριστώ! Θα τα πούμε! Χριστός Ανέστη