Κωλοτρυπίδα λες και λιώνουν τα σκοτάδια Διαλύεται η ομίχλη φεύγει ο πόνος Κάθε προσπάθεια φυγής δάκρυ στα μάτια Γέρνει μπροστά σου και υποκλίνεται ο χρόνος Κωλοτρυπίδα, ερωτάς σου οι προσβολές που την ζωή κρατάς στα χέρια σου ρουλέτα κλείνεις και σπέρνεις πανικό και ταραχή πνεύμα και σώμα και ψυχή τα κάνεις πέτρα Ήρθε η ώρα την τιμή σου να γευτείς και να κρατήσεις δόξας λάφυρα και σκήπτρα είσαι το μέσον και το τέλος κάθε αρχής είσαι του δόλιου κόσμου μας η μαύρη τρύπα
Niotho enas apo tous pio tixerus anthropous pou boro, ne boro na exo mia kolotripa oli dikia mou :).