Στίχοι

										και τι δε θα δινα ,αγαπημένε μου να σε κερδίσω
και τι δε θα δινα,δικέ μου,ξένε μου,να έρθεις πίσω
λίγο σε είχα,πολύ σ αγάπησα κι αληθινά
κι ότι σου πήρα ,εγώ το πλήρωσα πολύ ακριβά

μίλα μου,μίλα μου πάλι ,τρελαίνομαι,στα κρητικά
τα χείλη φίλα μου,πάρε με,φλέγομαι,είμαι φωτιά
σε νιώθω μέσα μου,δεν είσαι εδώ,πόσο πονώ
πίνεις το αίμα μου .κι ότι σου πω,πάει στο κενό

έφυγες,χάθηκα,εσύ που μου δινες τόσα φιλιά
μου γινε μάθημα,μέσα σου έκρυβες κρύα καρδιά
πάρε το χέρι μου μες στο δικό σου όπως παλιά
γίνε το ταίρι μου κι ο στεναγμός μου,γύρνα ξανά

η μέρα σου έλεγες,όταν την άρχιζα,ήταν γλυκιά
κάποτε η νύχτα μου με νότες γέμιζε,μα όχι πια
κάποτε ήθελες να σου μιλάω,να σου γελώ
τώρα μου ζήτησες μακρυά να πάω,να σ αρνηθώ

όμως για τότε ας μη μιλάμε γιατί πονά
και πες μου πότε δικιά σου θα μαι,δεν ειν αργά
εσύ τα πάντα γκρέμισες,έφυγες κι εγώ εδώ
έχτιζα κάστρα μα δεν το ένιωσες πως σ αγαπώ