Published 14 χρόνια πριν in Rock
Η ΦΟΥΦΟΥ
- 1,365
- 0
- 0
- 0
- 8
- 0
Στίχοι
Λένε πως τα τζάκια εκφυλίζονται εκεί κατά τη τρίτη γενιά το πολύ. Οι Παπανδρέου αποτελούν τρανό παράδειγμα ότι καλά το λένε. Οι Καραμανλήδες ακόμα χειρότερα. Μόλις και κατάφεραν να φθάσουν μέχρι τη δεύτερη γενιά. Όσο για το Μητσοτακέικο αυτό πια … ήτανε στραβό το κλήμα από την πρώτη του γενιά. Κάτω λοιπόν τα τζάκια. Ζήτω οι φουφούδες! Η ΦΟΥΦΟΥ Τρέχω όλο τρέχω Όσο πάει κι όσο αντέχω Δεν ξέρω τι ψάχνω Και τι αποφεύγω Δεν ξέρω που πάω Ξέρω όμως πως φεύγω. Και ανάβω τη φουφού Περιμένω τον παππού. Τρέχουν όλοι τρέχουν Καμιά απορία δεν έχουν. Μάθανε το ποίημα Κι ας μην τους αρέσει Γρήγορο το βήμα Χάνεται όποιος πέσει. Κι έχω ανάψει τη φουφού Πού ειν’ τα κάστανα παππού; Φρένο βάζω φρένο Κι απ’ τ’ αμάξι κατεβαίνω. Πάω στην προκυμαία Βρίσκω ένα παγκάκι Δωρεάν η θέα Στρίβω τσιγαράκι. Τι τη θέμε τη φουφού Δίχως κάστανα παππού; Έξοδος (Προαιρετική) Της οικονομίας οι δείκτες Και του ρολογιού ο δείκτης Όλοι τους εμένα δείχνουν Ακαμάτης και Αλήτης…
"Φοβού"... Έχεις ένα δικό σου τρόπο, να στέλλεις τα μηνύματα στα βάθη του μυαλού….Χαίρομαι που σε διαβάζω!
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΠΑΙΔΙΑ...ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ...ΜΠΡΑΒΟ ΣΑΣ...
ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ....ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ...
Καλημέρα, η Μουσική δεν είναι αριθμητική, ούτε το πιάνο αιθμομηχανή επειδή έχει πλήκτρα, ούτε βέβαια οι μουσικοί βοηθοί λογιστών. Δεν καταργούνται. Ότι συμβαίνει όμως αυτό που καταγγέλεις, συμβαίνει. Γι' αυτό, αν θες, αναλαμβάνω κι εγώ όποιο μερίδιο μου αναλογεί. Πάντως απο τη στιγμή που το τραγούδι και η Μουσική έγιναν απλά "εμπορεύματα", η βιομηχανοποίηση και η αυτοματοποίηση της παραγωγής τους ήταν απλά θέμα χρόνου. Τα λέμε.
"Όλη τη νύχτα ακροπατούσα γύρω απ’ τ’ αλώνι σου Φεγγάρι..." ΥΠΕΡΟΧΟ φίλε μου!!!! Άλλωστε η κουβέντα με το φεγγάρι είναι μοναδική εμπειρία!!!
Σας ευχαριστώ πολύ για το ποίημα που παραθέσατε στη σελίδα μου, νομίζω πως αυτό το ποίημα το είχα αναρτήσει κάποτε και στο about μου…Το έχω διαβάσει πάμπολλες φορές και το έχω αγαπήσει πολύ, γιατί είναι και το πρώτο ποίημα που είχα απαγγείλει δημόσια, σε μια σχολική γιορτή που κάναμε. Σας παραθέτω και ‘γω πιο κάτω ένα άλλο που έχει να κάνει με τις λέξεις, επίσης πολύ αγαπημένο του ίδιου ποιητή…και σας ευχαριστώ! Ὁ ἀγρὸς τῶν λέξεων Ὅπως ἡ μέλισσα γύρω ἀπὸ ἕνα ἄγριο λουλοῦδι, ὅμοια κ᾿ ἐγώ. Τριγυρίζω διαρκῶς γύρω ἀπ᾿ τὴ λέξη. Εὐχαριστῶ τὶς μακριὲς σειρὲς τῶν προγόνων, ποὺ δούλεψαν τὴ φωνή, τὴν τεμαχίσαν σὲ κρίκους, τὴν κάμαν νοήματα, τὴ σφυρηλάτησαν ὅπως τὸ χρυσάφι οἱ μεταλλουργοὶ κ᾿ ἔγινε Ὅμηροι, Αἰσχύλοι, Εὐαγγέλια κι ἄλλα κοσμήματα. Μὲ τὸ νῆμα τῶν λέξεων, αὐτὸν τὸ χρυσὸ τοῦ χρυσοῦ, ποὺ βγαίνει ἀπ᾿ τὰ βάθη τῆς καρδιᾶς μου, συνδέομαι· συμμετέχω στὸν κόσμο. Σκεφτεῖτε: Εἶπα καὶ ἔγραψα, «Ἀγαπῶ». Διάβασα και το πριν από σένα-2…βρίσκω μια ολόκληρη σοφία και φιλοσοφία μέσα απ’ αυτό και σκέφτομαι….πόσες νότες και πόσα τραγούδια υπάρχουν, που χρειάζονται απλά ένα μαγικό άγγιγμα για να ξεθαφτούν και να προστατευτούν με αγάπη! Ευχαριστώ σας πολύ!
Κλώτσα την ή αν μπορείς γεύσου την. Έτσι για να μην πεις πως ανώφελα πέρασες πάνω απ'τη Γη. Παρατηρώ ΄τελευταία στο site μια τάση αναζήτησης τηε δυνατότητας επικοινωνίας με τη μάνα γη. Μια επαφή που -τουλάχιστον οι άνθρωπι των μεγάλων πόλεων- έχουμε χάσει και μαζί μ' αυτήν και μεγάλο μέρος της υπόστασής μας. Πέρα απο αυτό οι στίχοι σου φίλε Armacord είναι υπέρχοι. Σαν μορφή αλλά και σν περιεχόμενο. ΥΓ: Σ' ευχαριστώ για το τελευταίο, τόσο όμορφο σχόλιό σου στη σελίδα μου.
ρε κουφαλιτσα! το κολπο το πρωτοεφαρμοσα εγω! Χεσε τους ολους και γραψε στα ωα σου πρωτα απ ολα τους συμβουλατορες ...αυτοι ειναι και οι πιο επικινδυνοι...Και για να γινω πιο συγκεκριμενος...Παψε εσυ ρε να μας τα πρηζεις αρχιγλυφτη του κερατα!!! Στα @@ τι εκανες εσυ...εμεις τραβαμε την πορεια μας χωρις να το παιζουμε κατι που δεν ειμαστε...