Θα 'ρθεις μια μέρα να ζητάς τις ανοιχτές σου θάλασσες. Μα δεν θα 'χω πια σταγόνα να σου δώσω. "Κοίτα τον ουρανό!" θα μου δείχνεις με το δάχτυλο ένα μπλαβό σεντόνι πάνω απ' τα πάντα απ’ τα σπίτια, από τους δρόμους, απ’ τις μέρες μας Κάποιος απήγαγε τον ήλιο. Σε περιμένουν αγκαλιές ντυμένες με μαχαίρια. Ματιές φαρμακωμένες από απληστία. Λέξεις χτισμένες στην υποκρισία της τυπικότητας Σε περιμένει η εξουσία με τους σκοτεινούς της κώδικες. Χαρτιά φορτωμένα δυσνόητες λέξεις. Υποσχέσεις αγκαλιά με τις απογοητεύσεις τους. Η προσδοκία πλησίον της άρνησης. Αστυνόμοι θα ελέγχουν τη μορφή σου διερευνώντας ποιός είσαι, που ανήκεις ποια διαφημισμένη των κομμάτων ευκαιρία πίστεψες στο κερδοφόρο το παζάρι των ιδεολογιών Που να σε πάω να γευτείς τη μοναξιά; τώρα τη σκέψη κρυφακούν και τη φωνή μας Όσα ακόμα διατηρούνται αληθινά βαθιά κρυμμένα στα κελιά της θύμησης μας Θα 'ρθεις μια μέρα να ζητάς τα μελλούμενα ταξίδια σου. Μα κάθε λιμάνι θα συναντάς κλειδωμένο Μετέωρος Άγγελος
Φίλε μου Μετέωρε είσαι από τους ανθρώπους που πραγματικά για μένα η ανάγνωση των ποιημάτων σου, των γραπτών σου γενικότερα είναι απόλαυση και σπουδή ταυτόχρονα. Σε χαίρομαι και σε εκτιμώ πολύ. Να είσαι καλά, γνωρίζω πως είσαι φαντάρος, καλά να περνάς και πάντα να είσαι γερός και δημιουργικός. Καλή σου μέρα.
ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟΣ!!!
Η Ιουλιέτα Tων Πολυκατοικιών
Γεμάτα εικόνες τα στιχακια σου...θα ξεχωρισω το "Η Ιουλιέτα Tων Πολυκατοικιών" καλή συνέχεια......
Περιμένει κανείς πολλά όταν το ξεκίνημα γίνεται με τόσο σοβαρή δουλειά που εμπνέει το σεβασμό.
Έχεις πολύ γερή πένα και σε προτιμώ στα έμμετρα.Μπορείς να γράψεις πολύ δυνατά κομμάτια.