Στίχοι

										Υπερίπτασαι μέσα στον δεσμευμένο 
χώρο,που αποφάσισα να μείνω 
ακίνητος, βλέποντας το πρόσωπό σου 
να μου γνέφει, σκέψεις και έρωτα 
πρωτόγνωρο, να μου υπόσχεται 
ολοκληρωτικά μια άπιαστη δόνηση… 

Ποια απορία έμεινε και πάγωσε 
σαν κρύσταλλος στα χείλη, 
ήσουν δίπλα μου και εγώ 
κοιτούσα μακριά ,αλλά οι ιχνοσκιές 
με καλύπτουν από ολούθε, 
βγαλμένες απ’ τα διψασμένα σου μάτια