Οι λέξεις μπερδεύονταιΤα λόγια σωπαίνουνΤα μάτια ζαλίζονταιΚαι τις εικόνες μπερδεύουνΝιώθω τρελαίνομαιΝιώθω πεθαίνωΤα παιδιά ζηλεύωΠως γελάνε δεν ξέρωΘέλω τη μηχανή του χρόνουΝα με γυρίσει πίσωτο χρόνο της χαράς που έχασαΝα ξανακερδίσωΤο μέλλον αν αλλάξωΠόνο να μην ξαναζήσωΤον εαυτό μου να γνωρίσωΝ’ αγαπήσωΣτη θλίψη την πλάτη να γυρίσωΣε λευκή κόλα την ιστορία να ξαναρχίσω.
Stin prospatheia sou na entuposiaseis(?) xrisimopoieis me idiaitero tropo ton logo me apotelesma na kourazeis kai polles fores na ginesai akatanoitos!!! Prosopika theoro pos theleis poly douleia akoma.
periergoi stoixoi ALLA WRAIOI