Στίχοι

										(Ενα γράμμα στο ποιητή Μάνο Ελευθερίου)

Κάθησα μέρες να σκεφτώ 
δυο λόγια να σου γράψω.
Αυτό το ταπεινό γραπτό
στα χέρια να σου δώσω.
Σε ψάχνω στη μοναχική
κι απρόσωπη Αθήνα.
Μέσα στης Σύρας τα στένα
θαρρώ θα σ' ανταμώσω.

Εσύ που μ' ένα ψίχουλο
συνήθισες να ζείς.
Κι εγώ που ονειρεύομαι
τον ήλιο σου να φτάσω.
Ο λόγος σου ένα σοφό
απόσταγμα ζωής.
Ένα μονάχα τρίμμα του 
αρκεί για να χορτάσω.

Δεν ξέρω αν κατάφερε
τούτο να σου μιλήσει.
Όσο κι αν το προσπάθησα
ρεύμα δεν δίνει η πρίζα.
Ειναι που πια στις μέρες μας
τα λόγια έχουν ξεφτίσει.
Είναι που λίγοι άντεξαν
επάνω στη μαρκίζα.