Στίχοι

										Σαν μια κοθκλα γυρνας,μες τοθς δρομους ολο χαρα
Του κοσμου την προσοχη τραβας,αλλα αυτο σου τρωει τα σωθηκα
Ζηλευεις παρα πολυ...
Γυρευεις μια φιλικη συμβουλη,υποφερεις,μα τι να πει κανεις
Αφου μονη σου προκαλεσες την ιδια σου την καταστροφη!
Σου ρχετε ζαλαδα...
Μα ειναι μοναχα η δικια σου πονηραδα,που ολους οσους σ αγαπουν κοροιδευεις
Με τα ματια σου,τον καθρευτη της ψυχης τα σπασμενα μαζευεις!