Lyrics

										Θέλει κουράγιο η παντομίμα του "ανέκαθεν".
Φερτό.
Θέλει κελιά ολόσωμα.
Νύχια βγαλμένα,μικρή βορά στο παραπέτασμα.
Κι ίσως, αν χτενίσεις απαλά τις ανηφόρες της φωτιάς,
να μάθεις ποιός σε θέρισε και τι απόγινες.
Καίρια στιγμή,όπως εκείνη που χτυπούσε
τις καμπάνες του χωριού ο βασιλιάς.
Ή μήπως ήταν ο τρελός;
Όποιος κι αν ήταν,τα γεγονότα έτρεξαν να δούν.
Και η  πλατεία γέμισε, με ιστορία και αγάλματα.