Στίχοι

										Σώμα θαμμένο στο χειμώνα
που ατενίζει τον καιρό
κι αιώνια εκεί προσμένει
της άνοιξης το λυτρωμό

Στ’ αλαργινό ταξίδι που θα πας
ζωγράφισε το γέλιο μας,
στο στήθος σου να το κρεμάσεις
για να μη δεις το τέλος μας

Το δάκρυ έσταζε στο χώμα
για ν’ ακουστεί στον ουρανό
κι ήταν θλιμμένο το φεγγάρι,
δεν έβλεπε το γυρισμό

Καλή αντάμωση, ματάκια μου
στις γειτονιές των αστεριών,
στον τελευταίο ουρανό σου
που ‘ναι χαρά μικρών παιδιών…