Lyrics

										Δυο τοίχοι σκούροι σκονισμένοι

τα δειλινά βγάζουν φωτιές

η απορία κάποιου τύπου

ιδέα μικρού βεληνεκές

Μέσα στη μηχανή του Αρτίκου

φιλοξενούνται δυο ματιές

άπορες μα ταξιδεμένες

στ άγνωστου κόσμου τις γωνίες

Ένας κομήτης κάποιο βράδυ

περαστικός στις γειτονίες

θα του τις κλέψει στο σκοτάδι

η θα κρυφτεί και αυτός με αυτές


Τότε ίσως ζουν ευτυχισμένοι

μακριά απ του όχλου τις βουές

κάπου στο πέρασμα του βίκου

θε να κρυφτούν μες στις στοές


Απ τις ακτές τις Μασσαλίας

απ τ άγιου όρους τις σκεπές

στην Ισπανία θα ξεχνιούνται

ατού τραγουδιού τους τις χροιές