Στίχοι

										Ήρθες πάλι σαν και πρώτα να μου φέρεις τα παλιά,
που μ’ ολόσβηστα τα φώτα με πλημμύριζες φιλιά.
Τριγυρνούσες στην καρδιά μου που λαχτάριζε να' βγει
πέρα κι απ' τα σωθικά μου, να πετάξει σ' άλλη γη.

Σκόρπισες σαν στάχτη μες στην ύπαρξή μου
κι έγινες αγάπη εσύ παντοτινή μου.
Κόσμημα σε πήρα και κειμήλιό μου
στην πικρή μου μοίρα σ' έκανα σκοπό μου.

Σαν τον καταρράχτη ρέεις στην ψυχή μου
κι άγριο δρολάπι πνέεις στο κορμί μου.
Στη ζωή τη στείρα φόρτωσες μωρό μου
χρώματα και μοίρα τ’ άπειρο κενό μου.

Καρτερούσα την αγχόνη και το τέλος μου να' ρθεί
κι ήρθες σαν το πρώτο χιόνι κι είχα γλέντι και γιορτή.
Μες στην άδεια κάμαρά μου μπήκες σαν αυγερινός
να φωτίσεις τα όνειρά μου με πολλά φεγγάρια φως.

Σκόρπισες σαν στάχτη μες στην ύπαρξή μου
κι έγινες αγάπη εσύ παντοτινή μου.
Κόσμημα σε πήρα και κειμήλιό μου
στην πικρή μου μοίρα σ' έκανα σκοπό μου.

Σαν τον καταρράχτη ρέεις στην ψυχή μου
κι άγριο δρολάπι πνέεις στο κορμί μου.
Στη ζωή τη στείρα φόρτωσες μωρό μου
χρώματα και μοίρα τ’ άπειρο κενό μου.