Στίχοι

										Σ'αυτο το αθλιο,το πισω το δωματιο
που χρονια τωρα,κλειδωμενο,περιμενει
καποια μεσανυχτα,γυρνουν φαντασματα
ταξιδευτες του χρονου,μεθυσμενοι


Κινουν γαλερες,με καταλευκα πανια
μεσ'τα αμπαρια τους,μπαρουτι και σιταρι
κατω οισκλαβοι,αγκoμαχουνε,στα κουπια
αγριες θαλασσες,ποιος να τις κουμανταρει

Λιμανια αφυλαχτα και καστρα του Νοτια
γερνουν τα τειχη τους,στη θεα των βαρβαρων
καιγονται πολεις και βιαζονται κορμια
για το χρυσαφι ,τη νομη ,ιερων χωματων

Και επιστρεφουνε με λαφυρα ,ψυχες
κατακοποι,λεροι μα δοξασμενοι
εχει πληρωσει η ανθρωποτητα,ζημιες
για πολεμαρχους,πουχουν σκεψη σαλεμενη

Φιλε,  μου ελαχε,εδω να κατοικω
την ιστορια να κοιτω,απ'τη χαραμαδα
κι'αφου το Σημερα,με καιει,που το ζω
το αθλιο δωματιο,τ'ονομασα''ΕΛΛΑΔΑ''