Στίχοι

										Κόκκινα πρωινά 

Στα στενσίλ διαβάζω τα πικρά του δρόμου 
Που με χιούμορ διασκεδάζουν τους ξενύχτηδες 
Χρώματα στις πινακίδες, μεθυσμένος στις νησίδες 
Το όνομά σου με τα βήματά μου γράφω… 

Τα μπαράκια που δεν έκλεισαν ακόμα 
Θα γελάνε με τα χίλια μου παράπονα 
Μαργαρίτες με ζαλίζουν και τη μνήμη μου σκαλίζουν 
Από τον ήλιο αν θα προλάβω να κρυφτώ 
Αναρωτιέμαι… 

Κόκκινα, τα πρωινά και οι νύχτες όσο παν και μεγαλώνουν 
Άγνωστά μου , πρόσωπα, μοιράζονται μια θέση αδειανή 
Θόλωσα και ξέσπασα, σε φίλους που βαρέθηκάν να ακούνε 
Φώναξα και πάλι ένα γιατί;… δεν είναι αυτοί εσύ… 

Το φεγγάρι από μια πόλη πίσω σβήνει 
Μια πόλη που και εσένα μέσα της φυλάει 
Σε πλατείες και βιτρίνες, μεθυσμένος στις νησίδες 
Το όνομά σου με τα βήματά μου γράφω… 

Τα σεντόνια που δεν ξέχασαν ακόμα 
Το κορμί σου πως να περιβάλλουν, μ’ ενοχλούν 
Με τον ύπνο μου παρέα η ανάμνησή σου ωραία 
Κουβεντιάζουν δε μπορώ να κοιμηθώ 
Και τραγουδάω… 

Κόκκινα, τα πρωινά και οι νύχτες όσο παν και μεγαλώνουν 
Άγνωστά μου , πρόσωπα, μοιράζονται μια θέση αδειανή 
Θόλωσα και ξέσπασα, σε φίλους που βαρέθηκάν να ακούνε 
Φώναξα και πάλι ένα γιατί;… δεν είναι αυτοί εσύ…