Published 15 χρόνια πριν in Rock
ΧΙΛΙΕΣ ΖΩΕΣ Σ’ΑΚΟΛΟΥΘΩ(Δεσμευμένο)
- 968
- 0
- 0
- 0
- 63
- 0
Στίχοι
ΧΙΛΙΕΣ ΖΩΕΣ Σ’ΑΚΟΛΟΥΘΩ Στις άγριες θάλασσες στα χέρια πειρατών, κι ύστερα μάντισσα σε γνώρισα στην Τροία. Στα Σούσα μάγισσα, πλανεύτρα των θνητών, και στ’ αμφιθέατρα βορά για τα θηρία. Στο Αλ Χαλίλι, να πουλάς μπαχαρικά, στην άγια Πόλη, μοναχή και κολασμένη. Να κουβεντιάζεις στους Δελφούς μ’αερικά, στο μεσοπόλεμο, τροτέζα μεθυσμένη. Την Ισπανία Πασιονάρια να δονείς, Κι άλλη φορά στην Αραβία βεδουίνα. Σεπτή ιέρεια την Παλλάδα να υμνείς, Πριν να στεφτείς αυτοκρατόρισσα στην Κίνα. (Ρ) Χίλιες ζωές σε συναντώ και με πονάς, μοίρας γραμμένοστα όνειρά σου ν’ανασαίνω . Μα άλλους θεούς κι άλλες αγάπες προσκυνάς. χίλιες ζωές, σ’ακολουθώ κι αργοπεθαίνω.
Demenoi eimaste den eimaste Malakes!ta eipes ola!!!
... βρε Νεκτάριε με συγκλονίζουν άλλα πράγματα. Με συγκλονίζει η ύπαρξη χιλιάδων παιδιών νεκρών ή ακρωτηριασμένων απο τους πρόσφατους πολέμους, με συγκλονίζουν οι ορδές των προσφύγων που δημιουργεί η "πολιτισμένη" δύση με αυτούς τους πολέμους, την εκμετάλλευση πλουτοπαραγωγικών πηγών και την επιβολή τυραννικών καθεστώτων και οι οποίοι πρόσφυγες, θα κλεινονται τώρα σε στρατόπεδα συγκέντρωσης (πολιτική Παυλόπουλου) ή στη φυλακή (νόμος Μπερλουσκόνι), με συγκλονίζει το γεγονός ότι κάθε 5 δευτερόλεπτα ένα παιδί πεθαίνει κάπου στον κόσμο απο πείνα, με συγκλονονίζει το γεγονός ότι γυναίκες λιθοβολούνται μέχρι θανάτου γιατί τόλμησαν να...βιαστούν και δεν είδα καμμιά θεική παρέμβαση για όλ' αυτά. Δεν μπορώ να διανοηθώ μια θεότητα που κάνει θαύματα σκοπιμότητας ή βιτρίνας, όπως το χαμόγελο του καλόγερου, όταν μάλιστα επιλέγει γι' αυτό κάποιον απ' τη συγκεκριμμένη μονή. Και μιλώντας για σκοπιμότητα, να πω ότι είναι άλλο η απεικόνιση του θανάτου στις εικαστικές τέχνες που είναι απόλυτα θεμιτή (άλλωστε όλη ή τέχνη σ' όλους τους αιώνες, κατα βάθος, τον έρωτα -τη ζωή δηλαδή- και τον θάνατο διαπραγματεύονται) και άλλο η δημόσια προβολή είτε του θανάτου, είτε της γέννησης για εξυπηρέτηση συγκεκριμμένων σκοπών. Αυτό αποτελεί προσβολή των υπέρτατων αξιών -της ανθρώπινης ζωής και αξιοπρέπειας δηλαδή- και είναι ύβρις με την έννοια που δίνει σ' αυτή η αρχαία τραγωδία. Για το συγκεκριμμένο γεγονός -του χαμόγελου δηλαδή- δεν μπορώ να εκφέρω γνώμη αφού δεν ξέρω όλες τις λεπτομέρειες. Αλλά στην εποχή μας, που ο Κόπερφιλντ εξαφανίζει το άγαλμα της ελευθερίας μπροστά σε εκατομμύρια κόσμο, τι είναι να χαμογελάσει ένας πεθαμένος καλόγερος; Αν αναλογιστώ πάλι πως κατορθώνουν να επιβιώνουν πολλές ελληνικές οικογένειες με τέτοιους μισθούς και συντάξεις και με τέτοιες τιμές βασικών αγαθών, θα πω ότι αυτό κι αν δεν είναι μέγα θαύμα... Όσον αφορά το συγκεκριμμένο καλόγερο, δεν ξέρω. Μπορεί πράγματι να ήταν ένας πολύ καλός άνθρωπος και να "δικαιούται" να χομογελάει μετα θάνατον. Προσωπικά δεν μου λέει και πολλά πράγματα. Οι πραγματικοί άγιοι ζήσαν και ζουν ανάμεσά μας. Είναι αυτοί που πολέμησαν και πολεμούν -απο οποιοδήποτε μετερίζι μέσα στον κόσμο ετούτο- και δίνουν και τη ζωή τους πολλές φορές για την προάσπιση της ανθρώπινης ζωής και αξιοπρέπειας (ναι υπήρξαν και μοναχοί ανάμεσά σ' αυτούς αλλά η στάση τους δεν είχε τίποτα να κάνει με την ιδέα του μοναχισμού). Τι προσφέρει αλήθεια ο μοναχισμός σήμερα πέρα απ' το ίδιον "ώφελος" αυτών που τον ασκούν; Κι όταν λέω "ώφελος" εννοώ αυτό που λένε "σωτηρία της ψυχής" ή και "θέωση". Για τον εαυτό τους δηλαδή. Δεν πρόκειται για κανενός είδους θυσία, γιατί η θυσία έχει νόημα μόνο όταν "ωφελεί" το κοινωνικό σύνολο. Αλλά βλέπεις, ο άνθρωπος είναι -ακόμη τουλάχιστον- τόσο εγωιστής και ματαιόδοξος που θέλει να πιστεύει ότι -αυτός και μόνον αυτός- όχι μόνο είναι εικόνα και ομοίωση κάποιου θεού αλλά ότι θα ζήσει και αιώνια. Χαρακτηριστική εκδήλωση αυτού του εγωισμού και της ματαιοδοξίας είναι και ο μοναχισμός. Μια ελίτ ανθρώπων που ζουν στα όρη στ' άγρια βουνά, μακριά απ' τους ανθρώπους, έχωντας αρνηθεί (θεωρητικά τουλάχιστον) σε μεγάλο βαθμό την ανθρώπινη φύση τους (αυτό κι αν είναι ύβρις) πασχίζοντας να κατακτήσουν τη λεγόμενη "αιώνια ζωή και το μέγα έλεος" για τον εαυτό τους. Ούτε καν η χριστιανική θεωρία ενθαρρύνει τέτοια στάση ζωής. Το αντίθετο θα έλεγα!
PRAGMATIKA SIGKLONISTIKO DEN TO IKSERA... SIGKLONISTIKO APO TIN MIA ALLA MAKABRIO NA TRABANE TON NEKRO TETIES FOTOGRAFIES XORIS KALA KALA NA EXEI PROLABEI NA KIMITHEI..... KAI POIOI ;;;; OI TAPINOI KALOGEROI ;;;; POY INE OI TAPINOSINI TOYS KAI O SEBASMOS STON NEKRO TOYS PATERA;;;; EDO O PATERAS TOYS PETHENE KAI TON FOTOGRAFIZAN;;; ESXOS................ NA TOY TRABAN TO STOMA KAI NA TON FOTOGRAFIZOUN;;; MIPOS IKSERAN OTI THA GINEI THAYMA;;; NAI INE THAYMA GIA MENA POY GELAEI.... ALLA TO AMAYRONOYN.... MALON OMOS GELAEI ME TA XALIA TOYS.... KAI AYTON POY SIMETIXAN STIN AMAYROSI TOY THANATOY TOY KAI TOY THAYMATOS AYTOY. GELAEI KAI ME TON APATEONA TO EFREM.... MIPOS ETSI PROSPATHOYN NA EKMETALEYTOYN TO THAYMA GIA NA FANOYN AYTOI KALOI KAI ETSI NA KSANASTISOYN TIN EPIXIRISI TOYS;;;; GELAEI ISOS ME TA XALIA TOYS KAI GIATI INE XAROYMENOS POY TOYS KSEFORTOTHIKE.... DEN EXEI O THEOS NA MAS APODIKSEI TIPOTA.... KATHE MERA GINONTE THAYMATA ALLA EMEIS EXOYME XASEI TIN MPALA.... POY PIGE I TAPINOTITA KAI O SEBASMOS;;;;;; AN ITAN ONTOS SOSTOI ANTE NA DINAN MIA FOTOGRAFIA MONO META TO XAMOGELO TOY KAI AS AFIERONAN TIN ZOI TOYS STO NA KIRITOYN TIN ISTORIA STON KOSMO.... OPIOS ITHELE AS PISTEYE... DEN EXEI ANAGKI O THEOS NA MAS APODIKSEI ME TETIOYS TROPOYS TIPOTA... DEN THELEI PISTOYS ME TO ZORI...
νά τα και τα δικά μου συγχαρητήρια για το όμορφο γραπτό σου και όχι μόνο γι΄αυτό !!! Θα χαιρόμουν δε, για κάθε πρόκριση, καθ΄ενός στιχουργού ή μουσικού, απο την σελίδα !!!! Να είσαι καλά λεβέντη μου !!!
"ευλόγει η ψυχή μου τον Άνθρωπο". Υπέροχος λόγος Νεκτάριε. Αρκετά...Ελύτειος βέβαια αλλά καλύτερα Ελύτειος παρά αλήτειος. Έτσι κι αλλιώς αντικατάσταση δεν υπήρξε και αναζητείται ακόμη... Τα λέμε.
πολυ ομορφο το ποιημα της χρονιας
σ΄ευχαριστώ πάρα πολύ και εσύ ότι επιθυμείς.... Να τα λέμε !!!
Αργησα νά'ρθω μα βρήκα το δρόμο Δικαιολογίες δέν θέλω να πώ με το δισάκι γυρνάω στόν ώμο περαστικό το στιχάκι κι'αυτό εύχομαι να περάσετε υπέροχα... και να βρεθούμε οταν θα ξανακάνω βόλτα για ανάσες.... φιλιά στην οικογένεια όλη
Χρονια πολλά και Ανάσταση στις ψυχές όλων μας.
«Χριστέ μου, αναστήσου! Πάρε και με μαζί σου! Το ξέρω, δεν τ’αξίζω, μα, με’κανες να ελπίζω! Αγάπη σταυρωμένη, στο θάνατο, δε μένει! Ανοίγει την αγκάλη, μέσα με κλείνει, πάλι!» !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Σ'ευχαριστώ πολύ φίλε μου!!!Ασχολήσαι με έντεχνο?
Με μαύρο χρώμα της νυχτιάς, βάψαν τα χρόνια της φωτιάς, της αθωότητας. Καινούργια πάλι προξενιά, ξαναρραμένη παρθενιά και ζώνη αγνότητας. ας μην το κολλήσω όλο..... είσαι φοβερός! την αγάπη μου!
όταν από καλούς φίλους διαβάζω τέτοια διαμάντια χαίρομαι πολύ-αν και λίγο ζηλεύω- ............ Να ΄σαι πάντα καλά και να γράφεις!!!!!!!!!!!!
Πολύ σκοτεινό και εσωτερικό τούτο δω αλλά πλούσιο σε εικόνες και αλληλοσυγκρουόμενα συναισθήματα. Έξοχο αληθινά. Ιδιαίτερα η πρώτη στροφή με τον τρίτο της στίχο που παίζει με το "σ". Οι χαραυγές των γκρίζων πρωινών, θολές εικόνες σε παμπάλαιη κορνίζα. Νότες σκιές σκοπών αλλοτινών και τα δυό δάχτυλα γυμνά μέσα στην πρίζα.
Ε! θα μας αποτελειώσεις... Και που 'σαι φιλαράκι.."ζηλεύω", και ΚΑΜΑΡΩΝΩ!!!! που έχω τέτοια φιλαράκια!!!!!!!!! Φίλε Νεκτάριε τα λέμε κι εδώ και δίπλα στο Greek.... Να 'σαι πάντα καλά!!!!!!!
Καταπληκτικό Νεκτάριε. Έξοχη τεχνική, υπέροχο φινάλε/ρεφραιν!
... με τον Παύλο δεν είχα ποτέ ιδιαίτερα καλές σχέσεις. Προτιμούσα κάτι τύπους σαν το Θωμά ας πούμε. Επίτρεψέ μου να παραθέσω το υπέροχο -κατά την άποψή μου- ποίημα του Ζαχαρία Παπαντωνίου, "Η προσευχή του ταπεινού". Ενας ποιητής απο τον οποίο- ελέω ελληνικής παιδείας- συνήθως θυμόμαστε μόνο το "που πας καραβάκι με τέτοιο καιρό..." ... Κύριε, σαν ήρθεν η βραδιά, σου λέω την προσευχή μου. Άλλη ψυχή δεν έβλαψα στον κόσμο απ' τη δική μου. Εκείνοι που με πλήγωσαν ήταν αγαπημένοι. Την πίκρα μου τη βάσταξα. Μου δίνεις και την ξένη. Μ' απαρνηθήκαν οι χαρές. Δεν τις γυρεύω πίσω. Προσμένω τα χειρότερα. Είν' αμαρτία να ελπίσω. Σαν ευτυχία την αγαπώ της νύχτας τη φοβέρα. Στην πόρτα μου άλλος δεν χτυπά κανείς απ' τον αγέρα. Δεν έχω δόξα. Είν' ήσυχα τα έργα που έχω πράξει. Άκουσα τη γλυκιά βροχή. Τη δύση έχω κοιτάξει. Έδωκα στα παιδιά χαρές, σε σκύλους λίγο χάδι. Ζευγάδες καλησπέρισα που γύριζαν το βράδυ. Τώρα δεν έχω τίποτα να διώξω ή να κρατήσω. Δεν περιμένω ανταμοιβή. Πολύ' ναι τέτοια ελπίδα. Ευδόκησε ν' αφανιστώ χωρίς να ξαναζήσω... Σ' ευχαριστώ για τα βουνά και για τους κάμπους που είδα.
αυτό που αναζητάς είναι...εσύ... είναι ό,τι έφτιαξες μέσα από χαστούκια και αγκαλιές... καμιά φορά χανόμαστε και λέμε..."πού είμαι;;τί κάνω;;".. τότε είναι που ο καθρέφτης μας, χαμογελάει από ικανοποίηση... μεγάλο πράμα να νομίζεις πως κάτι ξέχασες να ζήσεις.. μεγάλη ανακάλυψη όταν χάνεσαι ενώ τότε είναι που βρήκες το εγώ σου... άλλο ένα απ' τα μοναδικά σου.... άλλο ένα μαστίγιο στη σκέψη μου.. καλή χρονιά με οικογενειακή γαλήνη και ηρεμία.... την αγάπη μου!
ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΚΑΛΕΣ ΕΜΠΝΕΥΣΕΙΣ!!!!!
Σου ευχομαι ολοψυχα και να ζησεις ολες τις ημερες των Χριστουγεννων χαρουμενα και ειρηνικα με την οικογενεια σου.
ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ
Συγνωμη για τον αυθορμητισμο μου φιλε,αλλα παντα μου την δινουνε οι δειλοι και τα σκουληκια! Ειδα την φωτο απο τις κορες σου στην σελιδα απο αυτο το σκουληκι και τα πηρα στην κρανα..Αλλωστε για τους φιλους μου δινω την ψυχη μου και δεν θελω να τους εκτεθουνε καποιοι τσογλανοι δημοσια και εσκεμμενα.. Αυτος ειναι ο λογος και συγνωμη αν εκανα λαθος! Τα τραγουδια ολα υπεροχα και οι συνεργασιες σου αψογες. Εχεις την εκτιμηση και την αγαπη μου φιλαρακι μου!
Νεκτάριε,αλλοιθωρήσαμε και χάσαμε το παρόν εδώ και πολλά χρόνια. Απο τότε δε,που αρχισαμε να κοιτάζουμε προς το made in και το design by γίναμε κι ανόητοι εραστές. την καλησπέρα μου Εφηβε.
ΚΑΛΗ ΒΔΟΜΑΔΑ ΦΙΛΕ ΜΟΥ ΚΑΙ ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΠΑΝΩ ΑΠ' ΟΛΑ...ΦΙΛΙΑ
το "κι ολοι εμεις θεατες" αλλα μ' εχει καλυψει απολυτα ο Φιλος μας ο δημητρης παρακατω... εγραψες αλλη μια φορα Φιλε μου νεκταριε!! τα ευσημα μου και το θαυμασμο μου!!
... μάλλον :))) Το ΠΑΛΙΟ ΠΟΔΗΛΑΤΟ μ' άρεσε πάρα πολύ. Αλήθεια! Άλλωστε όλη η τέχνη, όλων των εποχών,κατα βάθος τη ζωή και το θάνατο διαπραγματεύεται. Το υπαρξιακό πρόβλημα του ανθρώπου. Α και που 'σαι! Απ' τα τρία δικά σου ποιήματα που έχω μελλοποιλησει το ένα λέγεται ΑΓΑΠΗΣΕ ΜΕ και το ΞΕΝΟΣ Ο ΤΟΠΟΣ έχει τουλάχιστον δυο φορές τη λέξη "αγάπη". Όχι για μη λες ότι μ' ενδιαφέρουν μόνο τα "βαριά" :)))))
Τι υπέροχος ετούτος ο καθρέφτης των αναμνήσεών σου, μέσα από το δικό σου βαθύ ποιοτικό μελάνι Νεκτάριε….έντονη η εικόνα των μαγικών καιρών, έντονο το ταξίδι της Άνοιξης… Κι’ αυτή η Τελευταία Παράσταση, τι να πω??? Μόνο ευχαριστώ που την ανέβασες ξανά….όσο τη διαβάζω, άλλο τόσο δυναμώνει η αξία της! Όσο για το αν αξίζει τελικά τον κόπο…εγώ θα πω, πως εκείνο που μετρά είναι η στιγμή και η μαγεία της…Τώρα που σε διαβάζω ας πούμε και μαγεύομαι…τη στιγμή που σε είδα για πρώτη φορά και ένιωσα μιαν απέραντη χαρά, γι’ αυτό εξακολουθώ να πιστεύω…πως ναι, αξίζει τελικά τον κόπο!
Καλά έκανες Νεκτάριε και το ανέβασες πάλι γιατί ομολογώ ότι στο παρελθον μάλλον δεν το είχα προσέξει όσο θα έπρεπε. Τώρα μ΄αρέσει πολύ. Ένα τραγούδι που θα 'λεγε κανείς ότι θα μπορούσε μια χαρά να επεκταθεί και να αγγίξει τα όσα συμβαίνουν τον τελευταίο καιρό γύρω μας -για μας λέει πάι αλλά χωρίς εμάς ξανά- και να τιτλοφορηθεί εναλλακτικά ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΠΑΡΑΤΑΣΗ!!!
διάβασα τα δυό σου τελευταια ποιήματα ΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ ΗΜΕΡΑ & ΦΕΤΟΣ ΧΡΙΣΤΕ και νοιώθω ότι κάτι μέσα σου ΣΕ ΣΥΝΑΡΠΑΖΕΙ.Μιλω για την πιστη σου. Δεν ειμαι ικανός να σου πώ πολλά,..αλλά. ειδικά οι δυό παρακάτω στροφές μου ειπανε κάποια πράγματα. Μικρά αγρίμια λαβωμένα οι ερινύες, ποινή ισόβια στης λήθης το κελί, θολές εικόνες από ασπρόμαυρες ταινίες, κι ας ήταν κάποτε, θανάσιμη απειλή. Ελπίδες κι όνειρα, στο γάμο παραστάτες, ο χρόνος άνθισε ανοιξιάτικος ξανά. Ψυχές αγίων, με κατάνυξη γεμάτες, για πάντα ρίξαν στη φωτιά το σατανά. ομως φίλε μου μ'ολη μου την αγάπη (εχω ανάλογη διαφωνία με τον αδελφό μου) θα διαφωνήσω και μαζί σου ώς προς τις ερυνίες και τον σατανά. ειναι δυο εντελως διαφορετικοι κόσμοι και φιλοσοφίες ο Ελληνικός πολιτισμός και ο Χριστιανισμός. Αλλο Ερυνίες και άλλο Σατανάς. Αμα δε,έχεις υπ'όψη σου το κειμενο του ΑΦΟΡΙΣΜΟΥ που ξεστομιζει ο παπάς στο τυπικό του αφορισμού,τότε θα με καταλαβεις. Μονο με κατανυξη δεν ειναι γεμάτες οι ψυχές των 318 θεοφόρων πατερων. Τοτε θα δεις και το μισος της ...θρηκείας της αγάπης. ο Ελληνοχριστιανισμός-ειναι αποψη αλλων-αλλα συμφωνώ,ειναι το μεγαλυτερο τερατουργημα πανω στον Ελληνικο πολιτισμό. με αγάπη ο φίλος σου Δημήτρης.
Νεκτάριε, είπα να ξεκινήσουμε σιγά σιγά.. Σε ευχαριστώ για ακόμα μια φορά, άντε να φτιάξουμε όλο το χειμώνα "πράματα και θάματα". Καλημέρα αδελφέ μου, είμαστε εδώ..