''ΚΑΙΡΟΣ ΕΥΝΟΥΧΟΣ'' stixoi jobak Σε τύλιξε του σκοταδιού το ρούχο κι έπεφτε πάλι αυτή η κίτρινη βροχή μήτρα που γένναγε έναν καιρό ευνούχο σ'ένα τραπέζι μ'άδειο πιάτο σε καλεί ...ελπίδα που τη βρίσκεις..που τη χάνεις... πάνω σε τοίχους μες στους δρόμους της σιωπής φοβέρα εφτάψυχη ξανά απ'το χέρι πιάνεις σ'ένα ταξίδι μιας ατέλειωτης φυγής βρεγμένος ως το κόκαλο πλανιέσαι σε πόλη άδεια σαν τεράστιο κελλί κι απ'του πνιγμένου τα μαλλιά όταν κρατιέσαι γίνεσαι μύθος κάπου...στην Καισαριανή R. καιρός ευνούχος... άνεργη μέρα τσάμπα σκορπιέσαι ποιός δικαιούχος... θα σε κερδίσει αναρρωτιέσαι νόμος τραμπούκος... ζωή...σχοινί αύριο κρεμιέσαι...
Πανέμορφο σαν το πρώτο ταγκό το "Ταγκό" σου Γειάσου ορέ Γεωργία
Σ ευχαριστω παρα πολυ για τα καλα σου λόγια!!!!Να εισαι καλα και να συνεχίσεις να γράφεις!!!!;)