Published 15 χρόνια πριν in Rock
ΣΚΙΟΥΡΟΣ
- 601
- 0
- 0
- 0
- 7
- 0
Στίχοι
Μάζευα καρπούς και τους έκρυβα. Στην αρχή μίλησαν για πλεονεξία. Εγώ εκεί, τη δουλειά μου… Μάζευα, έσκαβα, έκρυβα… Είπαν τότε για ανασφάλεια … Κάποιοι για αγωνία και φόβο θανάτου… Εγώ πάλι στο έργο μου… Έκρυψα τόσους πολλούς καρπούς που στο τέλος έχασα το λογαριασμό. Τότε πια με είπαν επιπόλαιο και ανώφελα σπαταλημένο… Τα δέντρα που φύτρωσαν τα μέτρησε κανείς;
ΦΟΥΦΟΥ Καλό Armacord καλό! Καλό και όσο περίεργο πρέπει!
Αναφερόμενος στο αναρτημένο κείμενο του about και έτσι όπως το καταλαβαίνω εγώ αυτό που "θέλει να πεί ο ποιητής" είναι οτι πρώτα είναι ποιητής κανείς στον τρόπο ζωής του και μετά στα κείμενά του. Το λογοτεχνικό ποιήμα μάλλον είναι η έκφραση στο χαρτί (ή στην οθόνη) όλων αυτών των πραγμάτων που δημιουργούν την "προσωπικότητα" του ποιητή. Τον ποιηματογράφο τον αντιλαμβάνομαι σαν αυτόν που κρίνει,άλλα ένα μέρος μόνο της προσωπικότητας του ποιητή. Αυτό το μέρος ειδικότερα που έχει βρεί κοινά στοιχεία με την προσωπικότητα του ποιηματογράφου. Επειδή οι σχέσεις είναι πιο πολύπλοκες και σίγουρα όχι απόλυτες εγώ διαφωνώ λίγο με τον Καρούζο και νομίζω οτι οι ποιητές επηρεάζουν τους ποιηματογράφους αλλά αναπόφευκτα σίγουρα συμβαίνει και το αντίθετο. Οσον αφορά την μουσική,αυτό που λείπει είναι οι καλοί μουσικοί.Αυτοί δηλαδή που έχουν ασχοληθεί σε βάθος με τους ήχους.Μπορεί τα μηχανήματα να έχουν δημιουργήσει μια σχετική ευκολία στη σύνθεση αλλά τα μηχανήματα χρειάζονται και άξιους χειριστές για να μαγέψουν.. Κι αυτοί είναι λίγοι. Αλλά κι εδώ απο την άλλη,αυτή η τεχνολογία μας κάνει,έστω και σαν ερασιτέχνες,να ασχολούμαστε όλο και πιο βαθιά με την μαγεία των ήχων και να προσπαθούμε να γίνουμε όλο και καλύτεροι. Δεν είναι απαραίτητα κακό ούτε και νομίζω οτι κανείς κατέργησε τους μουσικούς. Απλά είναι λίγο ακριβά και χρονοβόρα τα ωδεία!
Και ματαιοδοξία και ανασφάλεια και αγωνία και φόβος θανάτου μπορεί να είναι. Σημασία όμως έχει το δέντρο! "Μαλαματένια λόγια στο χορτάρι ποιός βρίσκει για την άλλη τη γενιά;"
Αν όπως λένε μία είκονα είναι χίλιες λέξεις, τότε και χίλιες λέξεις μπορούν να περιγράψουν μιά εικόνα. Οταν αυτές οι λέξεις τοποθετηθούν ώστε να σχηματίζουν και στίχους, τότε το κείμενο αποκτά και μουσική. Αν τώρα σε αυτό που έκανες βάλεις εκεί μέσα την "ψυχή σου", δηλαδή τις ιδέες σου,τα όνειρά σου,τις περιγραφές των συναισθημάτων σου,τις εμπειρίες σου,την φιλοσοφία της ζωής σου,τότε φίλε μου αυτό το λές "ΠΟΙΗΜΑ". Γιατί εσύ το ποίησες (το έφτιαξες). Γιατί αυτό που έφτιαξες είσαι εσύ και ο κόσμος σου όλος.
Δεν ήξερα πως γίνεται να γνωρίζονται δυο άνθρωποι που δεν έχουν ποτέ συναντηθεί. Δεν ήξερα πόση χαρά μπορεί ν’ ανθίσει με ένα Γεια σου. Δεν ήξερα πόση δύναμη μπορείς να πάρεις μ’ ένα αγκάλιασμα. Άννα κάθισε Σούχα φυλάξει θέση. λιγα λογια και ομως περιγραφεις πολυ τρυφερα τοσα συναισθηματα....... καλο μεσημερι να χεις
Μπράβο Armacord, μπράβο! Σιγανά πατώ στη γη...
για την ανταπόκριση με την υπέροχη υπενθύμιση ενός αγαπημένου ποιηματος. θα χαρώ που θα σε γνωρίσω από κοντά.