Ένας κόσμος ψεύτικος Βαρύ ποτό φέρτε να πιω μήπως και ξεθυμάνω νομίζω πως θα εκραγώ, στα νεύρα μου επάνω φωτιά καίει το στήθος μου η καρδιά ματώνει σ’ έναν κόσμο ψεύτικο που με ισοπεδώνει Να τραγουδήσω δυνατά μια ζειμπεκιά να ρίξω με μια ανάποδη στροφή όλα να τα γκρεμίσω δεν θέλω να' ναι πλάι μου, κανείς όταν χορεύω να ζω σε κόσμο ψεύτικο μου το απαγορεύω Βαρύ ποτό φέρτε να πιω, να πιω να γίνω λιώμα να μην ακούω ψέματα απ’ τα ψηλά μπαλκόνια στις γειτονιές να περπατώ και όχι στα σαλόνια σιχάθηκα τα λόγια τους που σκάνε σαν μπαλόνια στίχοι : Μιμή Μητροπούλου
"αυγουστιατικα φεγγαρια"...μπραβο Μιμη...πολυς ερωτισμος...αισθησιασμος...καλη τεχνικη...μαρεσε πολυ
τα δάκρυα έσβησαν τα μάτια γέλασαν σταμάτησα πια να πονάω Πατριωτάκι όμορφο το τρίστιχο....
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΜΙΜΗ///Ο ΜΑΓΟΣ //////ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ/ ΚΑΙ ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΥΠΕΡΟΧΟ/////ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ////
ΤΣΑΜΠΑ ΜΑΓΚΕΣ ΚΑΛΑ ΤΑ ΛΕΣ ΚΟΠΕΛΙΑ ΣΟΥ ΒΓΑΖΩ ΤΟ ΚΑΠΕΛΟ ΦΙΛΙΑ ΠΟΛΛΑ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ
Μιμή μου σ ευχαριστώ απο καρδιάς ...να έχεις μια όμορφη μέρα..την αγάπη μου
καλημερα μιμη πραγματικα ειναι ξεχωριστο το ζειμπεκικο παρα πολυ καλο καλη συνεχεια ΝΙΚΟΣ
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΜΙΜΗ ΚΑΛΩΣΩΡΗΣΕΣ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΝΙΚΟΣ