Μια κιθάρα χαλασμένη. Μου πλήγωσαν τα δάχτυλα οι χορδές αυτό το ρημάδι το τραγούδι δε λέει να τελειώσει όσα από έρωτα και πόνο κι αν του χω δώσει δε λεν να κλείσουν οι πιο βαθιές πληγές κι ειν’ η κιθάρα μου μαζί μου βραχνιασμένη οι νότες δεν μπορούν να ερωτευτούν το στίχο κι αν τραγουδώ με το ρυθμό σ'' αυτό τον ήχο το νόημα που νιώθω δεν μου βγαίνει διπλώνω το καρπό και πάλι τον ανοίγω και γρατζουνάω σαν ζητιάνος πριν νυχτώσει αυτά τα λίγα που κρατώ τα έχω ολα δώσει κοντά της λίγο ακόμα για να μείνω ώρες πολλές απ’ την αρχή το πολεμάω θέλω πολύ , αυτή η μανία πάντα με φοβίζει μες στο μυαλό μου σαν τρελή στριφογυρίζει εκεί κλεισμένη προσπαθώ να την κρατάω έλα , κιθάρα μου , με μια χορδή σπασμένη τα δάχτυλα πονούν και πια δεν τα λυγίζω τόση αγάπη ούτε κι αυτή πια δεν ορίζω κλείστε τα φώτα είναι η ώρα περασμένη και μόνο ο πόνος ξαγρυπνά και περιμένει σε μια κιθάρα που θα μείνει ... χαλασμένη.
χρονια πολλα γιαννη μου με υγεια και αγαπη!!!!!!!
«Δε θα πάω αλλού, εντολή της καρδιάς, σε κρατάω»!Θλιμμένο ποίημα Γιάννη μου, αλλά υπέροχα θλιμμένο!
όταν τα καλά λόγια προέρχονται από μιαν τεράστια αξία όπως εσύ, είναι καλύτερα από 10 βραβεία! Σε ευχαριστώ από καρδιάς!
Πέρασα να σε διαβάσω...και όπως λες σε κοίταξα στα μάτια...και είδα μια ευαίσθητη ψυχή σαν του παιδιού που χεις στη φώτο και σου μοιάζει!Θυμάσαι που στο είπα?χαχα...Χαίρομαι που σε γνώρισα έστω και για πολύ λίγο.Μ΄αρέσει η γραφή σου πολυ...να είσαι πάντα καλά!
φίλε μου! Καλή χρονιά με υγεία και δημιουργικότητα!
Καλές Γιορτές με υγεία και περισσότερους...στίχους.
Και ευχομαι να ζησεις ολες τις ημερες των Χριστουγεννων χαρουμενα και ειρηνικα με την οικογενεια σου.
"Σε μια παράσταση"!!! Πάρα πολύ δυνατός στίχος Γιάννη μου! Την καληνύχτα και το παραμύθι σου το διάβασα, μα εγώ δε θέλω να πονάς...μόνο να χαίρεσαι και να 'χεις πάντα στην καρδιά σου την ελπιδα!
γιοματη νοημα Φιλε μου γιαννη!! και τη κοιτώ και με κοιτά και τίποτα δε λέμε άδεια κι αυτή άδειος και εγώ , τι να της πω μαζί κι οι δυό κοντά καθόμαστε και κλαίμε δε σταματά τη θλίψη της κι ας την παρακαλώ τα σεβη μου !!!!
Τέτοια τοπία αυθόρμητης στιγμής σπάνια συναντά κανείς σε ψυχές ανθρώπων "μια ανάσα βαθιά και μια ζάλη γλυκιά συντροφιά ένας πόνος βαθύς σαν τοπίο ψυχής , ζωγραφιά." Υπέροχε Γιάννη παμε να περπατήσουμε μέχρι..... φιλιά
και η καρδια του πιεροτου δικη σας!!!ε>
Δεν θα τη χάσεις τη μάχη..... Τέλειο!
Σ' αυτή τη μάχη, συγκλονιστικός!!! Να είσαι πάντα καλά.
Καλή χρονιά γεμάτη αγάπη, υγεία κι όμορφες δημιουργίες. Να 'σαι πάντα καλά ....
Τι δυνατό φίλημα είναι αυτό Γιάννη μου!!! Μα και τι όμορφη υπόσχεση, πως δε θα μείνεις μόνος, στο θέρισμα απ’ τ’ όργωμα βαριά σοφή συγκομιδή...δε χρειάζονται πολλά λόγια, οι λέξεις σου κρύβουν και φανερώνουνε, ετούτη τη σοφία!!!
Γιάννη, ήθελα πρώτα πρώτα να σε συγχαρώ πραγματικά για το τραγούδι που άκουσα στη σελίδα του Τάσου...είναι ένα δημιούργημα που καταφέρνει έντονα να συνδυάσει τις λέξεις με τον ήχο και να σου περάσει όλη την εικόνα αυτού του μαύρου καβαλάρη με μια πραγματική μαεστρία....Τώρα για το «θάνατο του ποιητή»...είναι τόσα πολλά που αισθάνομαι διαβάζοντάς το, είναι τόσα πολλά που θέλω να πω....που τελικά δε θα πω τίποτα....απλά θα σκύψω να το ξαναδιαβάσω με δέος και να σε συγχαρώ ξανά!!!
...και ερχόντουσαν κοράκια". Έτσι καλέ μου φίλε συμβαίνει σχεδόν πάντα με τους ποιητές. Νομίζω θα το διαπίστωσες κι εσύ. Όσο για το ποίημα σου "ο άγνωστος γνωστός μας ποιητής" θα το διάβαζε δυό φορές, θα το δίπλωνε προσεκτικά στη μέσα τσέπη του σακακιού του και θα χαμογελούσε θλιμένα ως πάντα. Όχι για τον ίδιο τόσο, όσο "για τους ποιητές άδοξοι πούναι". Την καλημέρα μου.
(διαβασα το σχολιο σου , στην σελιδα του Δ.Αβυδηνου)..... Ναι καλε μου φιλε ......Αξιοτιμα ανηκεις , σε αυτην την νοητη , αλλα περα για περα χυμωδη και αληθινη , ομαδα των ιδεων και κυριως των αρετων........