Lyrics

										Ξεχάστηκα και εγώ σαν στάλα στο προτοβρόχι
Μυρίζει ο αέρας χώματα μα ο χειμώνας το χει
ξεχάστηκα και εγω σαν όρκος άγραφος μεγάλος
να σβήνει σαν έκληψη σκληρη ένα μεγάλο πάθος.

Δεν σε είχα δει ποτέ να λάμπεις σαν Λουλουδι
σε ειδα όμως αγαπη μου να γίνεσε πόνος σε τραγούδι. 
Δεν σε είχα ποτε για να σε διεκδηκησω
με νικησε η αγαπη μου,και τωρα πως να σε πολεμησω.

Ξεχάστηκα και εγω σαν φύλλο κίτρινο μεγάλο
μα το χει μοιρα μου θαρρω αγαπες συνεχως να θαβω.
Ξεχαστηκα και εγω σαν μια μουντη μπαλαντα σαπια
εμεινα μονη μου εδω απ την ψυχη να βγαζω τα αγκαθια.


Δεν σε ειχα δει ποτε να λαμπεις σαν λουλουδι
σε ειδα ομως αγαπη μου να γίνεσε πονος σε τραγουδι.
Δεν σε ειχα και ποτε για να σε διεκδηκησω
με νικησε η αγαπη μου και τωρα πως να σε πολεμησω.

Σκεπαζοντας τα δακρυα με ενα λεπτο σεντονι
θα γινομαι της ανοιξης ενα ασπρομαυρο χελιδονι.
Καθε στιγμη θα σε ακολουθω καθε στιγμη θα ψιθυριζω
''σ αγαπησα και σ αγαπω''και παλι η τρελη σε σενα  θα γυριζω