Published 17 χρόνια πριν in Rock
ΖΗΣΕ σαν cockney ΘΥΜΩΣΕ σαν rebel
- 701
- 0
- 0
- 0
- 27
- 0
Στίχοι
Νάιλον παπαρούνες ντύθηκες και σαν ρομπότ τις πόρνες νύχτες πλήκτρα χτυπάς Υδράργυρο μούσκεψες τα σεντόνια της αθωότητας πλάι σε κορμί μεταλλικής κονσέρβας Φλόγες red bull τα χνώτα σου και κλείνεις ίνες πλαστικού ανάμεσα στα δόντια Πεδίο μάχης κεντρόφυγων δυνάμεων το κορμί σου κι εστία μόλυνσης οι κρατήρες στο πρόσωπό σου Γέλιο τρελού μοναχού ο λόγος σου σαντάλια αναχωρητή οι σκέψεις δαγκώνουν σκλέντζα επιληπτικού Ψηφιακά στήθη μεταλλαγμένων anima θηλυκών η παρέα σου όταν χαϊδεύεις πλήκτρα control, alt, delete Μπλεγμένα καλώδια τα πόδια σου κομμένα σε φουρτούνες τριών διαστάσεων με το χρόνο αποστασιοποιημένο παρατηρητή Θυμάσαι καθόλου τη γεύση της Σαλώμης? Βλέπεις μήπως το οκτώ της κίνησης του πέπλου στον αισθησιακό χορό της? Ακούς αμυδρά έστω το παραλήρημα της εκστασιασμένης θηλυκιάς? Ζεις ακόμη? Ελπίζεις ακόμη? ΞΥΠΝΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ Σκύψε να μυρίσεις την παπαρούνα ή να την καπνίσεις Δοκίμασε να στάξεις ξύδι στο λάρυγγα ΣΠΑΣΕ ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΙΚΗ ΣΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΖΗΣΕ Ζήσε έστω σαν cockney Στο δρόμο ζουν ακόμη σκυλιά πεινασμένα μα δε θα σε γαβγίσουν Ζουν ακόμη φτηνές γυναίκες Αρκεί ν’ απλώσεις το χέρι καθιστός σ’ ένα πεζούλι και μια τζούρα πόρνη θα σε κεράσουν Θα σε κεράσουν ένα τσιγάρο κι ας βλάπτει σοβαρά την υγεία κι ας εμποδίζει τη στύση Πιες το δε βαριέσαι αδερφέ καυλώνεις αύριο που δε θα ‘χεις τσιγάρο Κάποιος θα δει τις ρωγμές της παλάμης σου σαν κερματοδέκτη κάποιος θα ρίξει το κέρμα του Κάποιος θα σε κεράσει μια βρώμικη μερίδα καμένης σάρκας να σου χορτάσει την ανάγκη της μέρας Δε βαριέσαι αδερφέ ας πεινάσεις αύριο, που δε θα ‘χεις τσιγάρο μα θα ‘χεις καύλες ΞΥΠΝΑ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΜΑΛΑΚΑ ΘΥΜΩΣΕ σαν rebel Δεν έχεις πολλά να χάσεις κι ίσως κερδίσεις τον εαυτό σου και μια τζούρα πόρνη ένα τσιγάρο ένα σουβλάκι Όλα σε μια νύχτα αληθινής ΖΩΗΣ
ΚΑΛΗΜΕΡΟΥΔΙΑ ΒΡΕ ΥΠΕΡΟΧΕ ΠΑΛΙΟΧΑΡΑΚΤΗΡΑ!!!!!!!!! ΠΟΤΕ ΘΑ ΠΑΜΕ ΓΙΑ ΚΑΦΕ???
μας ξανάρθες!! Με θέλεις για φίλο;
Πού είσαι αρχηγέ μου; Τι ωραία διαβάζω εδώ κι ανφωνώ με άκρατο ενθουσιασμό" Ε ρε τι βγάζει ο Βύρωνας!!!!Αν δεν καμαρώσουμε για τη γενέτειρα γιατί θα καμαρώσουμε; Πότε έρχεστε;;;; Κάτι έχει πάρει το αυτί μου...Αληθεύει; Αμήν και πότε κι έχω καβάτζα ρακή απ' την καλή...Η φιλενάδα μου τι κάνει;;; Λοιπόν θέλω να το μελοποιήσω αυτό ...μου το δίνεις;;;
Αντάρτης στον πόνο,φαντάρος στη θλιψη, παλιοχαρακτήρα, ειμαι μαζί σου.
Ευτυχώς που υπάρχει και ο Ηacker του γκρουπ και σκαρώνει κάτι τέτοια promo(βρωμο)βιντεάκια... Χαιρετούμε τον απόλυτο frontman του σχήματος!Thank you
....Ποδι πανω, ποδι κατω... ποδι αριστερα και μπρος.. ποδι πατησα Σωτηρη... κι ειναι ολοι επι ποδος... Εφαρμοζω κατα ποδας.. γυναικειες συμβουλες.. τα ποδαρια λενε τα 'χω.. σ' αντρες να χτυπω κλωτσιες... Δε το εβαλα στα ποδια.. και οι σκαρτοι πηραν ποδι.. ποδοπατησα τ'αγορια.. και τι μου 'μεινε?? Ενα βοδι!! χαχαχα!! Τι κανεις Σωτηρη μου?? Ακουσα και το κομματι που φτιαξατε με το Ρους.. SUPER εγινε.. θα τα πουμε και συντομα .. λεω να ανεβω αυτο το μηνα προς τα πανω.. με τα ποδια εννοειται!! Μακιαααα
Και εγώ σε αποθύμησα!!! ...είσαι πραγματικά χόντρος όπως λέει ο τύπος με τον σκούφο από κάτω... δεν θυμάμαι αλλά και δεν με ενδιαφέρει κιόλας, θα τα πούμε όπως και να έχει σύντροφε... ποιητά!
Τα σαλιγκάρια σου είναι τέλεια όπως και εσύ, μοναδικέ ροκ ποιητή της Ελλάδος… η μοναξιά που νιώθεις πρέπει να είναι η μοναξιά της κορυφής… φιλιά η μπάντα!
Ξεχωρίζεις σε ολα. Μπράβο
ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΑΠΟ ΔΩ ΚΑΙ ΘΑ ΤΑ ΠΟΥΜΕ. ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΤΕ ΠΑΝΕΜΟΡΦΑ . ΦΙΛΙΑΑΑΑΑΑ
Σωτήρη μου, Καλό Πάσχα σου εύχομαι...ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ με υγεία και χαρά πάντα...
Καλή επιτυχία Σωτήρη στο live, σ΄ εσένα και στους Σβούρηδες!!!
...είναι απλά εκπληκτικό.
Αχ σε ευχαριστώ ρε παλιοχαρακτήρα.. μου έδωσες τρομερή εμπνευση με τους στίχους που μου έστειλες.. τους αξιοποίησα.. και τους εμπλούτησα, βαζωντας και μερικούς πρωταγωνιστές ακόμη μέσα.. εφτά για την ακρίβια!
...και βεβαια,είναι χαρά μεγάλη να μοιραζόμαστε μαζί σου τις απονενοημένες παλαβομάρες μας.Ή μήπως τελικά, οι ουσιώδεις παραλογισμοί είναι εκείνοι που δινουν στυλ στην "εξοδό" μας;Και μιας και μιλάμε για "έξοδο",ο "θανατος" μας δίνει ζωή να τον διαβάσουμε ξανά και ξανά...
Ιδιαιτερη,ξεχωριστη, Υπεροχη παντα η γραφη σου!!! Καλη σου μερα,και καλο μηνα να εχεις. Την αγαπη μου και την εκτιμηση μου. Νασαι παντα καλα. Καλη σου μερα.
…και για την φωνή σου σύντροφε ποιητή! Αξίζει να δούμε τον «Θάνατο» και στο Blog σου (http://taraxopoios.pblogs.gr/) --- «Θάνατος το στόμα, που κλέβει ξένες λέξεις» ξανανεβάζω τις «Λέξεις» για να σε ακούμε!
Δεν είναι το Φλασκί για ιντερνετικό αντάρτικο, είναι για πιο underground φάσεις, χα, χα! Welcome back Παλιοχαρακτήρα! Μας έλειψες! Φλασκί και TASSO ποζάρανε με groupies!!! Ασύλληπτες φωτό, απορώ πως άντεξε ο φακός! Θα ζηλέψεις σου λεώ!
Tsofli?? kokkinisa! ts ts ts... Geia sou Sotirara mou perasa gia kalisperoudia!
Εισαι ολα τα λεφτα χαχαχαχαχαχαχχαχα!!! Λες να μπω στην μπαντα ε? Καλη ιδεα!χαχαχα να σαι καλα μ'εκανες να γελασω!
Πολυ ωραίο το μαύρο σαλόνι σου!Αρτίστικο και αιχμηρό μαζί!Ένα σαλόνι που θέλω να ξαναμπώ και να το γεύομαι κάθε φορά κι απο λίγο μέχρι να το ξεζουμίσω και φτου κι απ την αρχή!Ένα μαύρο σαλόνι που με σέβεται, με προβληματίζει και με ψυχαγωγεί.Βέβαια δεν ξέρω κατά πόσο πιάνομαι για αντικειμενικός γιατί παίζει τρελή αδυναμία στο δημιουργό του!Το είχα πει τις προάλλες:"...η επανάσταση θα γίνει μ' ενα Spam!".Μακάρι στην ηλικία σου να έχω κρατήσει κι εγω...Δε λέω τίποτα άλλο.Μου άρεσαν οι απορίες και ο Γυμνός προφήτης και τώρα θα ακούσω τον μαλάκα, για να ξαναγουστάρω, άλλη μια!
"Πόσο απλή, πόσο μακρόχρονη, πόσο καθημερινή είναι η ζωή των ποιητών, όταν ο έρωτας πέφτει νεκρός από τα δικά του βέλη, όταν ο έρωτας αυτοκτονεί." Σε περιμένω για τσιμπουράκι και επικοδομητική αμπελοφιλοσοφία στη Θεσσαλονίκη. Να μαζέψουμε κι άλλους. Να γίνουμε πολλοί. Εγώ μάλλον θα είμαι ο μικρότερος. Δεν πιστεύω να σας πειράζει; :-P
.....τα πιο βιταμινούχα,μα επικινδυνως τοξικά σκευάσματα αν χάσεις τη δόση (μικρός θεραπευτικός δείκτης λέγεται θαρρώ)...οι φόβοι! μ'αρέσει ο τρόπος σου... με γεύση κανέλλας...
Δυο πλήκτρα αριστερά ο δείκτης και ο μεσαίος ξαφνικά φεύγει δεξιά στο μαύρο κενό των φρεσκοπλυμένων δοντιών του πιάνου. Τα αριστερό μικρό αναποφάσιστο σέρνεται μεταξύ σολ και λα και ο παράμεσος κινείται αφύσικα αυταρχικά διδάσκοντας στο ρε υπακοή Απο αυτους τους στιχους εγω δεν μπορω να ξεφυγω ... Να'σαι καλα που το ανεβασες μια και παραμενει το αγαπημενο μου... Η Προνια δεν συμφωνει...θα με πληρωνεις με στιχους...
Καλή η Αμάντα καλές οι Μαρίες και πολύ καλές οι γυναίκες! -- Άλλο να το διαβάζεις και άλλο να ζήσεις την στιγμή της δημιουργίας του … και να τρως και να πίνεις στο ίδιο τραπέζι που πεθαίνουν και γεννιούνται λέξεις, εικόνες και αισθήματα σαν …ένας κοινός θνητός… απλός άνθρωπος και εγώ και ο ποιητής;!!! Τελικά ματώνουν και οι καλλιτέχνες και βγάζουν κόκκινο αίμα έτσι απλά και κανονικά. Τι κακό και αυτό!
Ακόμα και αν δε γράψεις ποτέ ξανά στίχο, αυτά που έχεις γράψει εδώ… είναι ιστορία!!! Δε θα σου πω ότι οι στίχοι σου είναι σαν να γράφει ο Salvador Dali με την πένα του Kafka, γιατί θα έπεφτα στη λούμπα και θα σε σύγκρινα. Είσαι ένα «πρωτότυπο». Και αν με σοκάρεις στιγμές, στιγμές με αυτά που γράφεις, και στέκω λίγο αμήχανη, μέρος του «παλιοχαρακτήρα» σου και αυτό και μάλλον μέρος του επιθυμητού αποτελέσματος!
τελικα και το δειχνεις καθε στιγμη. Το οτι θα πιουμε καποια στιγμη κρασακι και θα μου τραγουδας δικους σου στιχους με μουσικη επενδυση Rock/Hevy metal δεν το περιμενα. Τον σεβασμο μου καλε μου φιλε και να εισαι παντοτε καλα !!!!!