Ρωτούν απ’το αύριο οι νεολαίοι τι χαμπάρια εκεί δεν βλέπετε πως καίει; με τι κριτήρια αποφασίζετε δεν υπάρχει ένας αλήθεια να λέει; - Συνθήκες ζωής αγάπες ανήθικης μορφής με σπρώχνουν προς τα κάτω κι όλο κοιτάω, κοιτάω με δεν βλέπω πάτο - Τρίζουν απ΄το παρελθόν οι μνήμες λόγια που ακούστηκαν χίλιες φορές και κάτι εξοργίζουν νεογεννημένους αλήτες κι απέχουμε απ΄το τέλος ένα ψέμα παρακάτι --------------------------------------------- Το μέλλον πρίν το καταλάβεις γίνεται παρόν με καίνε μνήμες απ΄το παρελθόν μα δεν ξεφέυγω δεν παθαίνω αμνησία η δίκη είναι Θεία!
ΚΑΙ γω μαζί σου Φίλε, για τα πως και τα γιατί.