Στίχοι

										ΕΝΑ ΔΩΜΑΤΙΟ ΟΛΗ ΜΟΥ Η ΖΩΗ,ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΕΦΥΓΕΣ ΕΣΥ.
ΠΕΤΑΞΑ ΕΝΘΥΜΙΑ,ΔΩΡΑ ΔΑΝΕΙΚΑ ΟΤΑΝ ΜΟΥ ΕΙΠΕΣ ΕΙΝΑΙ ΠΛΕΟΝ ΑΡΓΑ.
ΦΡΟΝΤΙΣΑ ΤΙΠΟΤΑ ΠΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΑΡΧΕΙ,ΒΛΕΠΕΙΣ ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΤΗΝ ΘΥΜΗΣΗ ΣΟΥ ΝΑ ΧΕΙ.
ΜΑ ΠΟΝΕΣΕΣ ΤΟ ΞΕΡΕΙΣ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΒΑΘΙΑ,
ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΕΓΩ ΠΡΟΤΙΜΗΣΑ ΤΗΝ ΜΟΝΑΞΙΑ ΓΙΑ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ.
ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΜΙΛΑΕΙ,ΤΙΣ ΔΥΣΚΟΛΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΠΑΡΕΑ ΜΟΥ ΚΡΑΤΑΕΙ.

Ρ: ΜΟΝΑΞΙΑ ΜΟΥ ΜΟΝΟ ΕΣΥ,ΜΟΥ ΕΧΕΙΣ ΑΠΟΜΕΙΝΕΙ ΣΤΗΝ ΖΩΗ.
ΕΙΧΑ ΜΙΑ ΑΓΑΠΗ ΔΥΝΑΤΗ,ΜΑ ΠΑΕΙ ΕΦΥΓΕ ΚΑΙ ΑΥΤΗ.
ΤΗΝ ΚΡΑΤΗΣΑ ΔΥΝΑΤΑ ΝΑ ΜΗΝ ΜΟΥ ΦΥΓΕΙ,ΜΑ ΦΡΟΝΤΙΣΕ ΓΡΗΓΟΡΑ ΝΑ ΜΟΥ ΞΕΦΥΓΕΙ
ΠΟΝΕΣΑ ΕΚΛΑΨΑ,ΚΛΕΙΣΤΗΚΑ ΣΕ ΜΕΝΑ,ΔΕΝ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΝΙΩΣΩ ΠΩΣ ΗΤΑΝ ΕΝΑ ΨΕΜΑ

ΜΟΡΦΗ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΚΑΙ ΟΜΩΣ ΜΠΟΡΕΙΣ,ΟΣΑ ΣΟΥ  ΛΕΩ ΝΑ ΤΑ ΔΕΧΤΕΙΣ
ΕΙΣΑΙ Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΚΡΙΤΗΣ,ΔΙΟΤΙ ΜΕ ΚΡΙΝΕΙΣ ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ.
ΜΕ ΑΦΗΣΕ ΑΥΤΟΣ ΚΑΙ ΗΣΟΥΝ ΠΑΡΟΝ,ΝΑ ΔΙΩΞΕΙΣ ΓΡΗΓΟΡΑ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ.
ΠΟΝΑΩ ΣΟΥ ΛΕΩ ΜΑ ΕΣΥ ΜΗΝ ΦΥΓΕΙΣ,ΚΑΤΣΕ ΕΔΩ ΤΟΝ ΠΟΝΟ ΝΑ ΑΠΑΛΥΝΕΙΣ
ΚΑΙ ΑΝ ΚΑΠΟΤΕ ΦΩΝΑΖΩ ΔΕΝ ΣΕ ΑΝΤΕΧΩ ΠΙΑ,ΕΙΝΑΙ ΕΠΕΙΔΗ ΕΜΕΙΝΑ ΜΕ ΜΙΣΗ ΚΑΡΔΙΑ.

Ρ: ΜΟΝΑΞΙΑ ΜΟΥ ΜΟΝΟ ΕΣΥ,ΜΟΥ ΕΧΕΙΣ ΑΠΟΜΕΙΝΕΙ ΣΤΗΝ ΖΩΗ.
ΕΙΧΑ ΜΙΑ ΑΓΑΠΗ ΔΥΝΑΤΗ,ΜΑ ΠΑΕΙ ΕΦΥΓΕ ΚΑΙ ΑΥΤΗ.
ΤΗΝ ΚΡΑΤΗΣΑ ΔΥΝΑΤΑ ΝΑ ΜΗΝ ΜΟΥ ΦΥΓΕΙ,ΜΑ ΦΡΟΝΤΙΣΕ ΓΡΗΓΟΡΑ ΝΑ ΜΟΥ ΞΕΦΥΓΕΙ
ΠΟΝΕΣΑ ΕΚΛΑΨΑ,ΚΛΕΙΣΤΗΚΑ ΣΕ ΜΕΝΑ,ΔΕΝ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΝΙΩΣΩ ΠΩΣ ΗΤΑΝ ΕΝΑ ΨΕΜΑ