Στίχοι

										Απο παιδάκι προσπαθούσα ν'ανεβώ
στο συννεφάκι το λευκό το μακρινό
και πάνω που 'λεγα πως έφτασα,αυτό
γινόταν γκρίζο
Μα τι κι αν χώρεσα αγάπη στην πληγή;
Ένιωσα τραύμα που 'ναι ακόμα πιο βαθύ
Κι έτσι με δίδαξε η σκληρή μου η ζωή
να μην ελπίζω

Από παιδάκι προσπαθούσα να πιαστώ
από το χέρι,που όταν έλεγα "διψώ",
θα με κρατούσε και θα μου 'δινε νερό
πριν το ζητήσω
Και αν οι μοίρα μου με ξέχασε εκεί
σε κάποιου ονείρου την απρόσμενη απειλή
εγώ ξεφεύγω και φωνάζω με ψυχή
"θέλω να ζήσω"

Από το χάδι ως την άχρωμη ματιά
γιατί στον έρωτα όλα να 'ναι δανεικά;
Γιατί το τέλος να 'χει πάντα συννεφιά;
Γιατί πονάμε...;
Αφού οι Θεοί αποφασίζουνε για 'μας
γιατί η αγάπη είναι πάντα γολγοθάς;
Κι ύστερα λένε,τους Θεούς αν αγαπάς
θα σ'αγαπάνε...