Άσπρο περιστέρι στου ονείρου την πλάνη , που πας με ραγισμένα φτερά σε χρωματιστούς ουρανούς και σκοτεινό κεφάλι οδεύεις στη λίμνη του πουθενά Κι αν κάποτε δακρύσεις σε μια κρυφή γωνιά κανένας δεν θα σε αντικρύσει , δεν θα δείξει καταπονιά Η μοναξιά θα σε κυριέψει Θα ψάχνεις λευτεριά, μα κι αν στους ουρανούς πετάς έχεις ραγισμένα φτερά -Τα 'ριξες όλα στη φωτιά σαν παλιές φωτογραφίες και οι θύμισες γίνανε απομεινάρια στάχτης. Μην ψάχνεις για παραδείσους , παρά μόνο απομεινάρια μίσους-
0 comments