Με ροδοπέταλλα χρυσά στην αγκαλιά τους θα'ρθουν νεράιδες αστέρι να σε ντύσουν σα χελιδόνια που κοπήκαν τα φτερά τους και μόνο Άνοιξη γυρεύουν να μυρίσουν. Μέσα σε θάλασσες βαθιές καράβια φτερουγίζουν στους ουρανούς αρχάγγελοι θλιμμένοι κολυμπούν κι όσοι στα όνειρά τους μόνο τριγυρίζουν ψάχνουν τη Φωτεινή Ιθάκη τους να βρούν. Τι κι αν πονέσεις και δακρύσεις τελικά; Αφού στο τέλος θα ποθήσει η καρδιά σου τα ροδοπέταλλα που φόρεσες παλιά και την Ιθάκη που φωτίζει τα όνειρά σου. ΜΕΛΩΔΟΤΗΣ
να σου φέρει ότι εσύ επιθυμείς! Υγεία, αγάπη κι έμπνευση!! Φιλιά! www.myspace.com/nostos22
Maresoun polu oi stixoi sou..einai polu konta mou...Bravo...sunexise etsi akrivos...me ton idio tropo.. Se euxaristo polu gia ta kala sou logia kai pou xereis isos sou zitiso kapoio stixo na ton metamorfosoume se tragoudi...
Το ξεχώρισα, απ' τα λίγα που διάβασα. Γράφεις πολύ καλά. Θα επανέλθω σίγουρα!
Πολύ ωραίο, θα δω και τα άλλα.
πολλοι ομορφοι στιχοι μελωδοτη! βλεπω οτι κυριαρχει το υγρο στοιχειο στα τραγουδια σου!εισαι κι εσυ παιδι της θαλασσας! μαρεσε παρα πολυ το"φταινε οι ωρες" και " η φωτεινη Ιθακη" συνεχισε ετσι....