Published 16 χρόνια πριν in Rock
Όνειδος
- 601
- 0
- 0
- 0
- 19
- 0
Στίχοι
Όνειδος Ποίηση Βασίλη Χ. Ταρνανίδη Σε είδα πισ’ από το εύθραυστο πολύχρωμο γυαλί, αμείλιχτο και στέντορα και είπα, αυτός είναι αδέκαστος, μα, χειρομάχας να’ ναι για πλουτίδας! Σε είδα μέσα κει στο δέος του ναού ντυμένο ποταμόπλουμο «στοιχάρι» και είπα,…αυτός είναι ο Χριστός μα, χειρομάχας να ναι ή πλουτίδας! Σε είδα τυλιγμένο μεσ’ την τήβεννο, στην έδρα ανέκφραστο κι ασύσπαστο και ξύλινο και είπα,…αυτός είναι η Νέμεση! Μα,.. να ναι,.. να ναι,.. χειρομάχας; Και τότε σ’ άφησα γυμνό μες σε βρασμό δοκιμασίας! Κι απ’ τη φαρέτρα, βέλη τα ρωτήματα εκτόξευσα να δω ποιος είσαι. Και ρώτησα αν το μπορείς συννεφοκούρτινο στ’ αστέρια να γαντζώσεις κι αν το μπορείς κατάντικρυ στον ήλιο νέφη να στεγνώσεις κι από τα δύσκολα τ’ απλά να ορμηνεύσεις…… αν, δηλαδή, το κλάμα του μωρού να συγχορδέψει το μπορεί ύμνους αγγέλων κι αν το πάτημα μιας κορυφής σβήνει στον ίσκιο της μιαν άλλη …να μη χαλάσει ο τέλειος κύκλος! Και πάλι, .. αν το ράμφισμα τ’ ερωδιού είναι μαστίγωμα για ασπασμός, για χάδι και πριν απάντηση καμιά να πάρω σε είδα πως κατέρρεψες όπως σωριάζεται η βροχή στη γης ωσάν κουρτίνα που της έσπασαν οι γάντζοι! Μα ξεπετάχτηκ’ ύστατα ο κονιορτός σου για τη φοβέρα και σχήμα πήρε γίγαντα που κάνει δαχτυλιές στον ουρανό μα, τρέμει σα θωρεί τον Αίολό του! Και τότε κρίση καθαρόθωρη γεννήθηκε κι ανόμιχλη πως είσαι αισυμνήτης, όνειδος, ντροπή!
πάντα ξεχωριστή ,πρωτότυπη η γραφή σου ,αλλά και με τις σπάνιες σύνθετες λέξεις που φυτεύεις μέσα στα ποιήματα σου.
ανάρτησε το facebook η Αναστασία... μου άρεσε... και είπα να το μοιραστώ μαζί σας φιλαράκια μου!
Εγώ ξεχώρισα κάποιο σημείο, αν και με μεγάλη δυσκολία...κι όχι γιατί δεν ήταν όλο ένα αριστούργημα, αλλά γιατί σαν μάνα αυτό μου "μίλησε" περισσότερο... Πλέξανε τα κλαδάκια τους, αργαλειό μαστορέψαν να υφάνουν χρυσοσκέπασμα και θαλερά στρωσίδια! _Μάνα, αγάπη ‘γω ’δωσα, για υφάδι, απ’ την καρδιά μου, μη και κρυώσεις μάνα μου! Μη και ριγοπαθήσεις! Κύριε Ταρνανίδη το έχω ξαναπεί και θα το επαναλάβω: άσβεστος φάρος είστε! Να' στε καλά να μας φωτίζετε!
ευχαριστω πολυ για το περασμα σου αγαπητε μου φιλε και για τα ομορφα σχολια σου!! θελω επισης να σου πω τα συγχαρητιρια μου για τα δικα σου αριστουργηματα που ειναι ανεπαναληπτα!! ευχομαι να εισαι παντα καλα με υγεια και χαρα!!!με εκτιμηση!!!
Ένα αριστούργημα! Ένα ποίημα απείρου κάλλους από ένα δημιουργό που θαυμάζω πολύ! Ένα δημιούργημα που περιγράφει άψογα και εξυμνεί το ρόλο της πόντιας μάνας. Πολλές άγνωστες -και πολύ ωραίες- λέξεις βέβαια για μας τους μοντέρνους πόντιους. Δυστυχώς η γενιά μας και πολύ περισσότερο οι επόμενες, χάνουμε την επαφή μας με την ποντιακή διάλεκτο και έτσι όπως πάει το πράγμα, η διάλεκτος θα περιοριστεί σε ελάχιστους ανθρώπους που θα έχουν μεράκι να τη διατηρήσουν. Συγχαρητήρια για τη δημιουργία σας! Τα σέβη μου.
Αχ αυτός Ο Πόντος...αχ αυτή Η Μάνα...ακόμα θυμάμαι το δάκρυ της να κυλά στο μάγουλο κι'ένα αχ να ξεπηδά απο τα βάθη της ψυχής της!!!Τι αναμνήσεις μου ξύπνησες!Το περιμένω με αγωνία στην καθομιλουμένη. Ένα μεγάλο ευχαριστώ για το σχόλιό σου στη σελίδα μου,τιμή μου.Να είσαι καλά και να έχεις μια υπέροχη εβδομάδα!
blog σου διαβασαμε το φιλία και γεμισαμε λαμψη, υπεροχο!!!
Τις καλυτερες ευχες μου με υγεια και αγαπη!!!
χαρηκα ιδαιτερα που σας γνωρισα και ευελπιστω συντομα να τα ξαναπουμε! Διαβασα καποια απο τα υπεροχα ποιηματα σας αλλα θελουνε μελετη... για 'μενα ειναι κατι σαν "εργασια για το σπιτι"!!!! Δυνατη πένα με ψυχη και αλήθεια που το βλεπει κανεις απο την πρωτη στιγμη στο βλεμμα σας!! Μου χρωστατε κι ενα Ποντιακο..ναι? Την αγαπη μου και την εκτιμηση μου!!!
Σας ευχαριστώ...και θα' θελα να μπορούσα να γράψω κάποτε σαν εσάς....Ευωδιάζει το Μπουκέτο σας....
Σας έχω ξαναδιαβάσει…. Ο ποιητικός σας λόγος ανθεί αστείρευτος και συνεπαίρνει την ψυχή! Αληθινά σας συγχαίρω, για τη σοφία που κουβαλάτε!
φυσικα.... ευχαριστω παρα πολυ.... σπανιος...ανθρωπος...βασιλη!!! ..θεωρω τυχερο τον ευατο μου ..που με διαβαζετε
ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΔΟΧΗ ΝΑ ΕΙΣΤΑΙ ΚΑΛΑ!!ΚΑΤΑΘΕΤΩ ΤΟΝ ΘΑΥΜΑΣΜΟ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΑ ΓΡΑΠΤΑ ΣΑΣ.. ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΑΞΙΟΛΟΓΟ ΤΟ ΕΡΓΟ ΣΑΣ ΤΑ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΜΟυ!! ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΙ ΟΛΟΨΥΧΑ ΚΑΘΕ ΚΑΛΟ!!ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΧΑΡΑ!!ΚΑΛΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ!!ΜΕ ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΚΑΙ ΣΕΒΑΣΜΟ..
Κάθε σας επίσκεψη στη σελίδα μου με γεμίζει χαρά...κάθε μου επίσκεψη στη σελίδα σας με γεμίζει σοφία...σας ευχαριστώ και για τα δυο....είναι ανεκτίμητα! Οαση είστε εδώ μέσα...όαση!!!!
αν και λίγο υπερβολικός στα σχόλια σου......σε εκτιμώ αφάνταστα κ. Βασίλη.........άντε να βρεθούμε ,να τα πούμε λίγο!!!!
"Κουβεντούλες" Δυσκολες Βασίλη για όλους μας. Υπεροχη κουβέντα ανοιξες και σε καταλαβαινω και... θυμαμαι, και τι δε θαδινα να μουνα νιος ξανα που λενε. Αλλα να που μας ετυχε κι αυτο το τυχερό. Δεν είδες νιους μέσα στο χώμα και χούφταλα να ζουν ακόμα; Λοιπόν? Μη δεις κανέναν ευτυχισμένο, σε πιάνει το καταραμένο τ’ αδέκαστου κριτή το ύφος κι ευθύς σου πλέκεται ο μύθος… ..πρόσεχε! προσπαθώ φίλε μου προσπαθώ και οσο μπορώ προσέχω. να μας γραφεις πάντα τέτοιες ...κουβεντούλες. μας κανουν καλό όλους. την καλημερα μου.
ομορφη πολυ η ''ΕΙΡΉΝΗ''!!!!!!!! με εκτίμηση Δεσποινα!
κάθε ποίημα σου έχει ιστορικό βάρος, ξεφεύγοντας από την , έτσι κι αλλιώς, ποιητική ομορφιά των λέξεων, μένει στην ιστορία ως έπος!!!!! Ελπίζω να τα πούμε πολύ σύντομα!!!!!
εργαστήριο φιλίας χτίσατε... με τα νοήματα για θεμέλια.. με τις λέξεις για τούβλα... με το μήνυμα...δοκάρια... εκεί που στηρίζονται τα σπίτια...στα δοκάρια... εκεί που στηρίζεται η ανθρωπότητα ...στη φιλία... Στο ζενίθ της και πάλι η αρχιτεκτονική..... πολλά πολλά φιλώσε ποτέ κι ανασπαλώσε!!!!!!