Lyrics

										Άνθρωποι κατάπληκτοι, άνθρωποι μονάχοι
Άνθρωποι που κάτω από τα ρούχα τους κρύβουν στάχτη
Άνθρωποι εφήμεροι, άνθρωποι μοιραίοι
Άνθρωποι που νόμιζαν πως ήταν  ωραίοι

Μέρες ανήμερες, μέρες σκοτάδι
Μέρες που στο ξημέρωμα αφήνουν σημάδι
Μέρες περίεργες, μέρες που καίνε
Μέρες που στο τελείωμα διψάνε και κλαίνε

Σκέψεις θολές, σκέψεις χρυσάφι
Σκέψεις που ξεθώριασαν στης μοναξιάς τα βάθη
Σκέψεις βουνά, σκέψεις πελάγη
Σκέψεις αλήτικες  που μοιάζουν με χάδι

Άνθρωποι σε μέρες που βράζουν
Χαμένοι σε σκέψεις βουλιάζουν
Σκέψεις σε μέρες χυδαίες
Άνθρωποι, σκυφτές ορχιδέες