ΦΤΑΝΕΙ Ήταν οι έρωτες που έζησα χαμένοι Στης μοναξιάς τους την ανία βυθισμένοι Ήσουν κι εσύ στον ουρανό μισό φεγγάρι Στ’αστέρια δίπλα να φωτίζεις με καμάρι Ήταν οι αγάπες μου που πέρασαν θηρία Πύρινα λόγια μοναχά χωρίς αξία Ήταν οι ελπίδες μου χαμένες στην απάτη Κι αποζητούσα μόνο την αγάπη Έσπασε το φράγμα της ψυχής Κι έτρεξε το δάκρυ μου ποτάμι Και τα όρια της αντοχής Γίναν λόγια θάρρους κι είπα φτάνει Για μισά φεγγάρια δεν πονώ Σε μισές αγάπες πια δεν ζω Ήταν το γέλιο μου ανάσα της στιγμής Κι έγινε ο πόνος μου τρόπος ζωής Ήσουν κι εσύ ταξίδι σ’έναν ουρανό Σε μαύρα σύννεφα ζωγράφιζες το εγώ Έσπασε το φράγμα της ψυχής Κι έτρεξε το δάκρυ μου ποτάμι Και τα όρια της αντοχής Γίναν λόγια θάρρους κι είπα φτάνει Για μισά φεγγάρια δεν πονώ Σε μισές αγάπες πια δεν ζω
xronia polla kala xristoygenna polles eyxes gia oti epi8ymeis Kathys Comments
καλησπερα... ολα καλα??
ντεπυ μου... Εγραψες!! τα σεβη μου Φιλαρακι μου!!
"Είναι κάτι καλοκαίρια Που χειμώνες μοιάζουνε " όμορφο...