Published 16 χρόνια πριν in Rock

Οι στίχοι που κρέμονται μονάχοι

  • 1,289
  • 0
  • 0
  • 0
  • 1
  • 0

Στίχοι

										Εκεί απά στην αγκαλιά του ήλιου 
θα συνθέσω την πιο ωραία μελωδία 
θα’ χει λίγο απ’ των άστρων ασωτία 
το φινίρισμα σελήνης κάθ’ αυγής 
μια ρανίδα από τη δίψα της πηγής 
μια στάξη αίμα από φλέβα φίλου 

Μα οι στίχοι μου θα κρέμονται μονάχοι 
σαν αντάρτες του θανάτου, της ζωής 
θ΄αλυχτούν αυτού του κόσμου την ανάγκη 
για αέρα και φωτιά γνώση ψυχής 
Μα οι στίχοι μου θα κρέμονται μονάχοι 
και θα κλαίνε, και θα κλαίνε θ’ αλυχτούν 

Μια δέντρου ρίζα θα ‘ναι η χορδή μου 
και στους ρόζους θα ‘ναι οι αριθμοί 
λουλούδια θα προβάρουν τη ζωή μου 
κι οι ρυθμοί θα ‘ναι όλοι τους τρελοί 
και τρελοί θα ΄ναι όλοι οι ρυθμοί 
Κάτω απ’ την αγκαλιά του ήλιου 
θα συνθέσω μια αθάνατη ωδή 

Μόνο οι στίχοι μου θα κρέμονται μονάχοι 
σαν αντάρτες του θανάτου, της ζωής 
μόνο οι στίχοι μου θα κρέμονται μονάχοι 
και θα κλαίνε, και θα κλαίνε θ’ αλυχτούν 
θ’ αλυχτούν αυτού του κόσμου την ανάγκη 
για αέρα και φωτιά γνώση ψυχής									

:
/ :

Queue

Clear