Published 16 years ago in Rock
Η "φυγή"
- 671
- 0
- 0
- 0
- 5
- 0
Lyrics
Μες του μυαλού μου την πληγή Όλ’ οργανώνω μια φυγή Μα πάντα μένω Αφήνω αγάπες να καούν Λύπες ν’ αργοπεθάνουν Δεν δίνω χώρο σε ψευτιές Και οι χαμένοι μου έρωτες Το νόημα πιάνουν Μες του μυαλού μου τη ρωγμή Όλ’ οργανώνω μια φυγή Μα πάντα μένω Δένω σφιχτά τα φυλαχτά Μ’ ακούω επίμονα ουρλιαχτά Που με τρελαίνουν Μες του μυαλού μου την πληγή Όλ’ οργανώνω μια φυγή Μα πάντα μένω Δεμένα όνειρα του χτες Στον κάβο της σιωπής μου Στοιχειώνουν μέρες βροχερές Ανθρωποφάγες μέγαιρες Με καταπίνουν Μες του μυαλού μου την ρωγμή Όλ’ οργανώνω μια φυγή Μα πάντα μένω Αλήτες, πότες, ποιητές Λιώσαν τις μαύρες τους ψυχές Κερί να γίνει, Για να φωτίζει με σκοπό Του καθενός την ατραπό Και του μυαλού τη σκοτοδίνη.
περίεργη κι ωραία η γραφή σου σε αυτά που διάβασα.
...ζητούμε ταπεινά την κατανόησίν σας δια την συνεχιζόμενην και αδιάλειπτον ηλιθιότητά μας και σας παρακαλούμε να αντικαταστήσετε από το προηγούμενο δημοσιευθέν σχόλιό μας τη λέξη "υμάς" με την ορθήν "ημάς"... Με αυτόν τον τρόπον θέλουμε να αποκατασταθεί η αλήθεια, διαφυλάσοντας ως κόρην οφθαλμού τα πρωτεία ηλιθιότητας που μας έχουν καταστήσει εις την συνείδησιν της ανθρωπότητος ως τα πλέον ανεγκέφαλα και βλακώδη όντα. Καλήν σας εσπέραν! (Υπογραφή: Ο λιγότερο ανεγκέφαλος εκ των δύο)
... πολύ περίεργα μας τα λες. Το μόνο αδίκημα που διέπραξε ο Ζαχαριάδης είναι που αποκάλεσε το Μικρούτσικο "μέτριο συνθέτη" (γνωστός Μικρουτσικικός εγώ). Το ότι τι ΚΑΡΑΒΑΝΙ είναι γραμμένο "πάνω" στο ΚΑΡΑΝΤΙ το ξέρω εδώ και πολύ πολύ καιρό και ποτέ δεν μου πέρασε απ' το μυαλό ότι είναι λογοκλοπή, γιατί δεν είναι. Τι να το αποκαλέσουμε "μετροκλοπή" ή "ομοιοκαταληξιοκλοπή"; Όσο για το φόρο τιμής στομν Καββαδία..ναί. Όλοι ξέρουμε το θαυμασμό του Τάσου για το συγκεκριμένο ποιητή. Και την τέτοιου είδους ενασχόλησή του με το συγκεκριμένο ποιήμα τπυ Καββαδία φόρο τιμής το θεωρεί. Κακό είναι κι αυτό;
... και καλωσόρισες. Σ' ευχαριστώ για την επίσκεψή σου και τα καλά σου λόγια. Διάβασα όσα έχεις ανεβάσει. Αν και τα δύο απο τα τρία είναι σε ελέυθερο στίχο εγώ "κόλλησα" στο έμμετρο και δη στη στροφή: Άνοιξες δρόμο διαφυγής κι εγώ ακολουθούσα Σύγχρονος Ερωτόκριτος και γω μιαν Αρετούσα Στην ηδονή πετάξαμε βορά τα σώματα μας Ως την αυγή που έκαψε ο ήλιος τα φτερά μας. που την βρήκα έξοχη. Δεν σημαίνει ότι τα άλλα δεν μου άρεσαν ισα-ισα (ειδικά το Μικρές Απορίες). Αλλά όταν βρίσκω κάτι τόσο αρμονικό και μεστό σαν τους παραπάνω στίχους... Υπέροχη τεχνική! Συμφωνώ με την Αναστασία. Θα περιμένω να διαβάσω περισσότερα. Τα ξαναλέμε.
κατ'αρχας καλος ορισες, κατα δευτερον συνχαρητηρια στο υπεροχο ταλεντο σου. Γραφεις πολυ ομορφα και οι στιχοι σου περνανε εικονες της ψυχης σου... παντα τετοια και παντα καλη δημιουργικη φαντασια!!