Θα ταξιδεύουν πάντοτε χωρίς αναπαμό θα ’χουν στα μάτια μιας στεριάς την ουτοπία στ’ άδεια λαρύγγια της κατάρας το χρησμό που σπείρει λήθη στης ελπίδας τα τοπία Χωρίς πανιά χωρίς τιμόνι δίχως ρότα δεν το θυμούνται πώς ξεκίνησαν για πού ούτε και ξέρουν τι τους ένωσε από πρώτα ναύτες φαντάσματα ενός άγνωστου σκοπού Ψάχνουν βουβά, ψηλαφητά για την ουσία που θα ερμηνεύσει την παλιά τους πεθυμιά να βρει ένα τέλος τούτη δω η Αχερουσία κι ας βγάζει στου Άδη τη θολή την ερημιά
Μάρμα μουυυυυυυυυυ!
Kαλησπέρα Μαρία μόλις διάβασα τό κάνε παιχνίδι πολύ όμορφοι στίχοι !φιλιά ΝΙΚ
ΠΟΛΛΕΣ ΚΑΛΗΣΠΕΡΕΣ ΦΛΟΓΑ ΥΠΕΡΟΧΟ ΚΑΛΗ ΔΙΜΙΟΥΡΓΙΚΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΜΟΥ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ
Καλησπερα μαρια γραφις παρα πολυ καλα : με καθηλωσες με το απταλικο παω να διαβασω και τα υπόλοιπα να εισαι καλα και να γραφις παντα τοσο ομορφα ΝΙΚΟΣ
Kαλησπερα Μαρία ευχαριστω πολυ για τιν αποδοχι φιλιας καλη συνεχεια NIKOS
σου μελοποιήσει τη "Λύση" πρέπει να είναι ...ασθενής ή οδοιπόρος!! Χαχαχαχαχα....
καλη μου ... οτι επιθυμειτε!!! τα φιλια μου σε ολες σας!!!
Καλώς ήρθατε αγαπημένη μου ασθενής....