Στίχοι

										Αγαπητοί μου αναγνώστες,

της ζωής μου παντογνώστες,

νωπές θα μείνουν οι αναμνήσεις,

στα προβλήματά μου να`στε οι λύσεις.

Θυμάμαι μόνο αυτά που λέγατε,

τίποτα απ`όσα έκανα που βλέπατε,

μες στην καρδιά μου νιώθω ρίγος,

δεν το αντέχω να`μαι λίγος.

Τις λίγες λέξεις θα διαβάσετε,

θα θυμηθείτε όσα ξεχάσατε,

κι`ίσως να δείτε εδώ πως έφτασα,

πόσο άσκοπα το αίμα μου έχυσα.

Μπροστά σας βρίσκεται το γράμμα,

πόνου και μίσους είναι κράμα,

ένα δάκρυ καυτό και πυρωμένο,

άφησε το μελάνι διαλυμένο.

Μα δυστηχώς για σας οι λέξεις ξεχωρίζουν,

τόσο πληγωμένες,τα μέσα σας ξεσκίζουν,

κάποιου που αγάπη δεν γνώρισε,δεν είχε τύχη,

αυτού που δεν είχε την ευκαιρία ν`αποτύχει.

Το χαρτάκι μου θα κιτρινίσει,

θ`αρχίσει ο χρόνος να το καίει,

μακάρι ο πόνος μου να σβήσει,

να πάψει η ψυχούλα μου να φταίει.

Όταν το`γραφα δάκρυζα,

τα λάθη απ`τα μάτια μου καθάριζα,

όταν το τέλειωσα έκλαψα,

μετά από λίγο να ζω έπαψα