Ζαλίζομαι Σ’ ανοιχτή πληγή που αιμορραγεί βαφτίζομαι Πνίγομαι Τη βουβή κραυγή δεν αφήνω να βγει κι εθίζομαι Και γυρίζει η γη κι η ανοιχτή πληγή απλώνει Σαν αρνί στη σφαγή βγάζω μια κραυγή σαν ψίθυρο Και γυρίζει η γη κι η ανάσα στο χρόνο παγώνει Μια βελόνα με ψάχνει κι εγώ κρύβομαι μέσα στο άχυρο Απελπίζομαι Ένα δάκρυ κρατώ μην κυλήσει και φύγει κι αδειάσω Θίγομαι Δε ζηλεύω κανένα – σε κανένα δε θέλω να μοιάσω Και γυρίζει η γη κι η ανοιχτή πληγή απλώνει Σαν αρνί στη σφαγή βγάζω μια κραυγή σαν ψίθυρο Και γυρίζει η γη κι η ανάσα στο χρόνο παγώνει Μια βελόνα με ψάχνει κι εγώ κρύβομαι μέσα στο άχυρο Δε χαρίζομαι Σ’ όποιον βγάζει απ’ την τσέπη τα ‘μη’ και τα ‘πρέπει’ Παρα-δίνομαι... Παραδίνομαι! Και κοιτάζω το λύκο στα μάτια μα αυτός δε με βλέπει
Και τα θυμωμένα σου πάνε!!!!ΠΟλύ!!!!Εύγε νέα μου!!!! Φιλιάαααα!!!! υ.γ. έχεις το σύμπαν εσύ...μη φοβάσαι τίποτα!
ειναι φορες που η εκπληξη ειναι μεγαλη... ειναι φορες που αγγιζεσαι οσο οσο... ειναι φορες που λες δεν θα καταλαβα πώς ειναι τις τεταρτες... ειναι φορες που θα ελπιζες να ησουν στον κατηφορο μετα απο μια δυσβασταχτη αληθεια... ξερω ομως μετα απο μια ανεμελη δευτερα..... ενας ΑΓΩΝΑΣ ΔΡΟΜΟΥ ξεκιναει.... συγχαρητηρια...πανεμορφο.....
Η αλήθεια σου με άγγιξε... Θα ήθελα να το είχα γράψει εγώ...
Αγαπηθήκανε ξανά Οι δείχτες στο ρολόι Μα εμένα, φως μου, κάθε αργά Με πιάνει μοιρολόι ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΟ! ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΔΕΝ ΕΧΩ ΛΟΓΙΑ... ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟ...
Ακόμα σ΄αγαπώ!Τι όμορφο στιχάκι! Ολα εδώ στέκονται ψηλά! Να' σαι καλά να γράφεις!
...Κι ας μουδιάζει η καρδιά μου απ’ τον πόνο Κι ας ρωτώ Τι είναι αυτό που από σένα γυρεύω ετσι ειναι..η..αγαπη...αιμη