τώρα που ο θάνατος παίζει τον έρωτα στα ζάρια και σημαδεύει της ψυχής μου τη σκιά βεγγαλικά τις σκέψεις πυρπολούνε και το μυαλό μου ροκανίζουν τρωκτικά και συ που νόμιζες πως κάτεχα τον χρόνο και ξεδιψούσα σε πηγάδια σκοτεινά πως τις ανάγκες μου τις τάιζαν τα κοράκια και τις πληγές μου τις γιατρεύαν ξωτικά σου μαρτυρώ πως μ’ έσερνε ο τρόμος κι ήμουνα πάντα απ’ την απέναντι μεριά σε σκουριασμένα σύρματα πατούσα με τεντωμένη στο λαιμό μου τη θηλιά το χνώτο της ανάσας μου λιβάνι για να ξορκίζει της ματιάς σου τη γητειά κρυφά σ’ ασήμωνα για να μου λες τη μοίρα κι αντάλλαζα χρυσάφι με φωτιά μεσ’ σε σπηλιές κρανιακές ακροβατούσα κι είχα γιατάκι το λημέρι του φονιά στου Αχέροντα την κρύπτη ξαγρυπνούσα και σπαταλούσα τη ζωή σε μια ζαριά άκτιστο φως τρυγούσα απ’ τα όνειρά μου κι απ’ τ’ άστρο του Ωρίωνα φωτιά το στάλαζα στα ζυγωματικά σου και σε εκσφενδόνιζα σε ασύλληπτη τροχιά και γω κρατούσα μεσ’ τα στήθια μου πλημμύρα να ξεδιψάω των χειλιών σου τη φωτιά μα σε σαράφικα τσιγκρά με ξεπουλούσες και καταδότες μου τροχίζαν τα καρφιά τώρα που ο θάνατος παίζει τον έρωτα στα ζάρια και σημαδεύει της ψυχής μου τη σκιά βεγγαλικά τις σκέψεις πυρπολούνε και το μυαλό μου ροκανίζουν τρωκτικά
ευχομαι να σαι καλα Νικολα μου! καλη σου μερα!!
Ηρθα πάλι και σε διάβασα ... κάτι κράτησα, μήπως και βγεί κάτι και ξελαφρώσω !!! Να είσαι πάντα καλά λεβέντη μου !!!
να σαι καλα ρε κατσιγερε!!! μονο αγαπη τπτ αλλο! να περνας καλα!!!
θαυμάσια !
Σ’ ευχαριστώ πολύ Νικόλα μου για τις όμορφες ευχές σου. Να ‘σαι πάντα καλά!
αέρας η ψυχούλα του κι αέρας την ορίζει την ώρα που τ’ αχώριστα ,μυστήριο ,τα χωρίζει τα άκτιστα στον ουρανό και τα κτιστά στο χώμα κι ο νους μια σκανδαλόπετρα στ’ ασκητικό του στρώμα Μόνο για σένα ρε Νικόλα κι αυτό το τετράστιχο πόχει καντάρια μαστοριάς. Τίποτα άλλο. Θα τα λέμε.
Νικόλα μου !!! Τα καλύτερα απ΄τα καλύτερα σε σένα και την οικογένειά σου !!!! Να είσαι πάντα καλά λεβέντη μου !!! Να τα λέμε !!
Γειά σου φίλε Νικόλα, με τα ωραία σου...σ΄ευχαριστώ να ΄σαι καλά!...
Να είσαι καλά Νικόλα μου...αντέχω ακόμα!...
Κι εμένα μου την σπάει.. Αλλα που θα παει θα αλλαξω.
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΝΙΚΟΛΑ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ ΤΟ ΚΑΡΑΒΙ ΣΟΥ
Νικολα ειπα οτι εισαι συγκρατημενος μαζι μου.Οχι σε αυτα που γραφεις! Επισης δεν ηξερα οτι στο μειντανι αναφεροσουν σε καποιο κοματι του συστηματος διοτι το υφος του δεινει την εντυπωση οτι αντιλογεις με ενα προσωπο μονο.. Ευχαριστω πολυ παντως για την διευκρινηση και για το σχολιο. Μεχρι το επομενο λοιπον..
Kαλήσπερα Νικόλα ..... πέρασα να διαβάσω την ψυχή΄σου...΄για να πάρω μερικές ανάσες ...
Σ'ευχαριστώ γητευτή μου!
Το φχαριστιέσαι ε? κάθαρμα έ κάθαρμα:))
:-)...ριξε μια ματια και στον λαχανι μου αναπτηρα...εγω μελετω την θεραπεια σου...και θα επανελθω...
καλημερα κι απο μενα.. ειδα κι εγω χτες το βιντεακι.. τι να πω...απο χθες σκεφτομαι ενα σωρο.. και τωρα δεν εχω να γραψω μια λεξη.. οτι κι αν σκεφτομαι μου φαινεται αστειο.. βαρεθηκα συχαθηκα!
φάτσες πανομοιότυπες ασπρόμαυρες ταυτότητες γελοίες πλην επώνυμες ασημαντότητες αυτο ακριβως!!! ετσι ρε φιλε συνεχιζε να κραζεις ομοικαταληκτα!!!
Φίλε μου Νικόλα πολλά γραπτά σου καθηλώνουν!!!! όπως το τελευταίο σου που μαγεύει..... Σ' ευχαριστώ για το πέρασμα και το σχόλιο -είσαι από τα λίγα φιλαράκια που δηλώνουν ύπαρξη!!- Φίλε μου καλέ τα λέμε!!!!!!!!!!!!!!
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΦΙΛΕ ΜΟΥ... ΣΥΜΦΟΝΩ ΜΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΛΕΕΙ ΑΠΟ ΚΑΤΩ Ο ΝΙΚΜΕΡ .... ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΕΜΠΝΕΕΙΣ ΜΕ ΤΙΣ ΣΤΙΧΑΡΕΣ ΣΟΥ.... ΦΙΛΙΑ
"παραξενιά της μοίρας και των καιρών γινάτι ο ποιητής σου που αγρυπνά σε πέτρινο κρεβάτι προσείκελος αλίσκεται και βάπτεται θανάτω σαν Μαυριτάνος πειρατής με ένα γυαλένιο μάτι καβάλα ‘πα σ’ αδάμαστο και σαλεμένο άτι" Πολύ πολύ ωραίος Νικόλα. Γερά πατήματα. Δεν ξέρω γιατί έκρυψες τα σχόλιά σου!
Α, βρε Νικόλα,μια παράλειψη ενός γράμματος έκανες στο στίχο σου,απο βιασύνη βέβαια,και ετσι όπως μου γράφεις,θα νομίζουν όσοι διαβάσουν το γραφτό σου,ότι έκανες κάποιο σημαντικό λάθος ...Πάντως και αυτό δείχνει το χαρακτήρα σου,εναν χαρακτήρα δίχως τον παραμικρό εγωισμό.Πάντα σε διαβάζω,γιατί δυστυχώς οι πολλοί εδω μέσα πάνε παρείστικα και δεν λένε να διαβάσουν τους καλύτερους στιχουργούς,για να κερδίσουν,για να βελτιωθούν.Ο εγωισμός γαρ,τους σπρώχνει σε λάθος δρόμο.Σε διαβάζω λοιπόν,αλλά σπάνια σχολιάζω.
Ίσος να ακούγομαι κακός… αλλά χαίρομαι που την άκουσες, ακούγοντας το «Αιδοίο εκμαγείο»! Εύχομαι να πήγαν όλα καλά στο συνεργείο…! Τα σέβη μου!
ΔΕΝ ΕΧΩ ΛΟΓΙΑ....ΕΥΓΕ......ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ.... ΤΗΝ ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΜΟΥ........
τρελό Λενιώ...ας τη σκοτώνουν όσο θέλουν,εκείνη πάντα θα υπάρχει...ακόμα και νεκρή κάτι θα μας αφήνει...το χειρότερο είναι να μας τυφλώνουν και να μην τη βλέπουμε... όσο για το βιογραφικό...κατσίγερε ένα έχω να πω...κανεις δεν μπορεί να μιλήσει καλυτερα για μας απ οτι ο εαυτός μας...δεν θα πω κατι...εσυ ξερεις καλυτερα... στη μοναξιά σου υπομονή μη έρθει ύπουλη στιγμή και σ’ ανταμώσει μην ειν΄η υπομονη η μοναξιά; δυνατο κομματι... βαρυ...το ρεμπετικό σου...;-) φιλε μεγαλο σχολειο τα γραπτά σου... αντε γεια μας!
Α! ρε Νικόλα πόσο χαίρομαι να σε διαβάζω... όλο απομακρυνόμαστε, αλλά τα φιλαράκια βρίσκουν τον τρόπο τους να τα λένε έστω και αραιά... Να 'σαι πάντα καλά!!!!!!!!!!!
Γεια χαρα ;))) Εχουμε ενα θεμα λογω απουσιας του ντραμερ στο εξωτερικο αυτον τον καιρο... ελπιζω συντομα να επανελθουμε στα λαιβ παντως ;) Thanks for the interest !
κι είχε για κουταλιού γλυκό φέτες απ’ το φεγγάρι πιάνει και σφίγγει το σχοινί καδένα στο λαιμό του και πνίγει μες’ στα χείλη της της Γώγου το γαμώτο Νικόλα...μεγάλο φιλαράκι...γαμας και δερνεις!!!
ΠΟΥ ΝΑ'ΣΑΙ ΤΩΡΑ? "εκεί που κρύβεις το παιδί μέσα στα παραμύθια?" (τι ειναι η αγαπη?) :)
Ας πλάσουμε έναν πολιτισμό και ας τον καταστρέψουμε μετά με εργαλείο τα μαθηματικά: Γή+φωτιά=Τούβλο. Τούβλο σε ν-ιοστή δύναμη=Κτίριο. Κτίριο σε ν-ιστή δύναμη=Άστυ. Άστυ+άνθρωποι+ιδέες=Πολιτισμός. Άστυ+άνθρωποι-ιδέες=Πολιτισμός σε παρακμή. Άστυ+πόλεμος-άνθρωποι-ιδέες=Τούβλα! Τούβλα+φωτιά=Γή...