Στίχοι

										Ξερές  ελπίδες


Δυο κουβέντες  χαρακιές
μεσ’την καρδιά μου σαν λεκές
ήταν τα λόγια σου,
μα ξέρεις,  πάντα ο χαφιές
σπάει σαν σάπιος  τενεκές
μπροστά στα ποδιά σου.


Κλειστά  παράθυρα το χθες
φράζουν μονάχα τις στιγμές
που’χεις  στο πλάι σου,
χτίζεις με λέξεις που δεν θες
φράσεις που γίνονται ρωγμές
μέσα στον Μάη σου.


Θαμμένα  όνειρα, χαρές,
πικρές που  γίναν συμβουλές
εσένα  κέρασαν,
ελπίδες έμειναν ξερές,
βαθιές στα μάγουλα ουλές,
κρυφά σε  γέρασαν.