Published 12 χρόνια πριν in Rock

ΗΤΑΝ ΜΙΑ ΜΑΝΑ ΠΟΥ ΤΗΝ`ΛΕΓΑΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ

  • 536
  • 0
  • 0
  • 0
  • 0
  • 0

Στίχοι

										Ήταν μια μάνα που την`λέγαν Κοινωνία,

και γέννησε τρία παιδιά,τον Θυμό,την Οργή,και την Βία.

 

Και τα παιδιά δεν ήτανε καλά,και`κάναν φασαρία,

και ενοχλούσαν την μαμά,που ήθελε τάξη κι`ηρεμία,

και θύμωνε αυτή,και τα`βαζε τιμωρία.

 

Μα τα παιδιά δεν καταλάβαιναν,δεν`κάναν ησυχία,

και ντρόπιαζαν την μάνα τους σε κάθε ευκαιρία,

κανένα δεν την αγαπούσε,κανένα απ`τα τρία.

 

Κι`η μάνα τ`αποκύρηξε,

σχέση μ`εμένα αυτά δεν έχουνε καμμία,

πως βγήκαν έτσι αυτά,γεμάτα αμαρτία,

πως απ`το ρόδο βγήκαν αγκάθια,αγκάθια και τα τρία.

 

Κι`όλο και πιο πολύ μετάνιωνε που τα`κανε,

Και μίσος ένιωθε για τον πόνο που της φέρανε,και την τόση ντροπή,

Κι`η μάνα σκότωσε τα παιδιά της.

 

Και τα παιδιά της ξεψυχούσαν,

αυτά τα βασανισμένα τέρατα,

αυτά τα βασανισμένα παιδιά,

μαμά δεν σκέφτηκες να γίνεις πιο καλή,

μαμά δεν σκέφτηκες να γίνεις καλή.

 

Κι`αγκαλιάστηκαν οι ψυχές τους,

η μόνη αγκαλιά που γνώρισαν ποτέ,

και στην αρχή έτρεμε η φωνή τους,

έτρεμε για την μαμά τους,

μαμά μη θυμώνεις,είμαστε τα παιδιά σου,

ποτέ δεν ήσουν περήφανη για`μας,

αλλά μας έκανες εσύ,

εσύ μας γέννησες ντροπή και απειλή,

Αλλά εσύ είσαι η ντροπή κι`η απειλή !

Μαμά πάρε μια πέτρα,δεσ`την στον λαιμό σου και πέσε να πνιγείς.									

:
/ :

Queue

Clear