Στίχοι

										Στάλες ιδρώτα στάζουν ποτάμι 
στο μονοπάτι ανάμεσα στα στήθη σου. 
Τα δυο σου μάτια μοιάζουν με τζάμι, 
μπρος η χαρά σου και πίσω τους η λήθη σου. 

Ξεγυμνωμένη ρούχα και πόθους 
απολαμβάνεις σιωπώντας και χορεύοντας. 
Βγάζεις στα χείλη έρωτες νόθους, 
μήπως τους σβήσουν αδένες μου δουλεύοντας. 


Έτσι φαντάζομαι τον έρωτα μαζί σου. 
Κρίνω με μόνη τη φωνή σου. 
Ούτ’ ένα άγγιγμα χειλιών, ουτ’ ένα ψέμα. 
Μια συνουσία σ’ ένα βλέμμα.