Lyrics

										Αδειες, της νυχτας αγκαλιες
οι πληρωμενες,
για να ζεσταινουν οι καρδιες,
των ζωντανων νεκρων αναπνοες.

Αναστεναζουν,
φυλακες ειναι των λιγων οι φωνες
και η αναγκη, 
θα τους δωσει στον καημο.

Μυρια, κοριτσια λουλουδιων,
ανθος τριανταφυλλα, ολα ροζ,
αρωμα νιοτης πριν κοπουν,
απο το χερι του αρπαχτου.

Εγινες γυρη λουλουδιων,
μελισσες πινουν τον καρπο,
ολη η ζωη σου ενα λεπτο,
σωμα χορου, αντρων πιοτο. 

Μανες παιδιων που αιμοραγουν,
χαρα σια ψεμματα θα βρουν.
Κοκκινα χειλη, να σε δουν,
σαν καραμελα του φιλιου.

Τοσα γιατι, αντι ζωη,
εχουν τα ματια της ντροπης,
κορη, αντρικια σε κρατουν,
καμενοι, σε πετροβολουν.

Η πληγωμενη σου ψυχη,
ποσες φορες να πει γιατι,
λογος υπαρχει,εχει αρχη,
σκορπια ζωη.
ειναι χαμενη και τη ζεις.