Μελαχρινή τσιγγάνα μου με τα σμιχτά σου φρύδια τι να σου πρέπουνε εσέ στολίδια άνθη του μπαξέ παλάτια η τσαντίρια Σφιχτοδεμένη φορεσιά και καταγής στρωσίδια τι θάθελες εγώ για σε ξερόχορτα η μενεξέ χρυσάφια η μπακίρια Μελαχρινή τσιγγάνα μου μαύρα σμιχτά μου φρύδια όλο αγάπες κι αγκαλιές κιθάρες γλέντια και χαρές κατάμαυρα κοτσίδια. Ι.χατζής 17 01 2003
Απο τους στίχους που δεν συναντά κανείς εύκολα πια.Τώρα δυστυχώς είναι πρώτη η εμπορικότητα και μετά τα νοήματα και τα συναισθήματα!Και δε βγάζω τον εαυτό μου έξω..:)Καλή συνέχεια σας εύχομαι.