Στίχοι

										Πάνω του το καραβάκι είχε το όνομα ΕΥΤΥΧΙΑ
κι έγειρε το καικάκι μέσα στο πέλαγος
με τόση άγνοια
νόμιζα θα σπάσει, είχα πάθει άπνοια
μα κείνο πήγαινε και πήγαινε και πήγαινε

το βρήκαν μπόρες μα αυτό συνέχισε
και παραδόξως βρήκε κι ακτές
που ήταν φιλόξενες κι αυτές,

όταν πεινούσα όταν διψούσα βρήκα να φάω
βρήκα να πιώ και μέρος για ύπνο γλυκό
μα σύντομα να ξαναξεκινάω,

ποτέ δεν πίστεψα, ούτε κανείς
μονο Εκείνος που το καραβάκι μας οδήγησε
στις μπόρες και στους κεραυνούς
την αγάπη μας δεν λύγισε
κι η φτώχια μας δεν στάθηκε πιο δυνατή,

μια ηλιακάδα ήρθε κι αυτήν για χρόνια περιμένανε
κι οι δυό μας οι μικρές προσμέναμε
και συνεχίζαμε, αδύναμες να κάνουμε κουπί,

κι Εσύ δύναμη περισσή ξέρεις να δίνεις
στο πιο μικρό σκαρί
επάνω του χαρές ναφήνεις
και να κρατάς το πηδάλιο σταθερό,
το ξέρω σε Εσένα όλα τα χρωστώ,
και δεν θαρρώ, ούτε για μια στιγμή
πως οδηγώ εγώ,

Σε ευχαριστώ.....