Ανθρωποι ξεχασμένοι

  • 643
  • 0
  • 0
  • 0
  • 0
  • 0

Στίχοι

										Της μοναξιάς η παγωνιά
σ'ένα έρημο σοκάκι
ήρθε και στέριωσε
το ζούνε το βραδάκι.

Ρεφραίν
Δεν νιώθουν την ανάσα τους,
δεν έχουν πού να πάνε,
μονάχοι τους μιλάνε
οι άνθρωποι εκεί.
Άνθρωποι ξεχασμένοι
απ'τη μοίρα ξεγραμμένοι,
ποιός να τους θημηθεί,
ποιός ελπίδα να τους δώσει.

Αν μπορούσε ένας φίλος να βρεθεί,
ένα χαμόγελο να τους χαρίσει.
'Γεια σας, τί κάνετε;'
κάποιος να τους πει.									

:
/ :

Queue

Clear