Στίχοι

										O καλλιτέχνης παίζει 
με τις εμπνεύσεις του 
και ο ποιητής 
με τις δεσμεύσεις του. 

Κόκαλα κατ’ απ’ την άμμο 
τρίζουν. 
Ουρλιάζουν κρανία. 

Απρόβλεπτες στάσεις ερπετών 
πάνω στα βήματα μας. 

Σπρώξε το δηλητήριο μωρό μου 
ακόμα λίγο, ακόμα λίγο πιο βαθιά 
μέσα στις φλέβες μου. 

Εικόνες ταξιδεύουν 
λόγια που πάλλονται και πονούν. 

Μάζεψε τα κέρματα του εαυτού σου 
και πέταξε τα ένα, ένα στο πηγάδι. 
Μια ευχή 
Μια κατάρα 
Μια στιγμή καλή 
Νυχτερινή βουτιά στον πυθμένα 
των μαύρων ματιών. 

Αναστενάζεις πάλι 
Αναμασάς τα ίδια λόγια 
τις σάρκες των παιδιών σου 

Μένεις εδώ στα ίδια ψέματα.