Lyrics

										Θυμάμαι ήμασταν παιδιά κείνα τα βράδια
κι όλου του κόσμου τα στραβά τα βλέπαμε ίσια
με ανοιγμένα τα φτερά και με την τσέπη άδεια
όνειρα κάναμε στα πρώτα μας μεθύσια .

Τώρα ξεμέθυστοι με τα φτερά κομμένα
κοιτάμε πίσω μας τα χρόνια τα χαμένα
κι ίσως να φταίγαμε εμείς ή ο κόσμος που ‘ναι σάπιος .
Κι αν τελικά το γέλιο σου έγινε σιωπή
θυμάμαι ακόμα ένα βράδυ μου ‘χες πει
κάποτε να το θυμηθείς , εγώ θα γίνω κάποιος .

Θυμάμαι μοιάζαν τα ξενύχτια μας λουλούδια
και εμείς ρουφούσαμε τη γύρη σα μελίσσια
με γέλια ξέγνοιαστα και με παλιά τραγούδια
όνειρα κάναμε στα πρώτα μας μεθύσια .

Τώρα ξεμέθυστοι με τα φτερά κομμένα
κοιτάμε πίσω μας τα χρόνια τα χαμένα
κι ίσως να φταίγαμε εμείς ή ο κόσμος που ‘ναι σάπιος .
Κι αν τελικά το γέλιο σου έγινε σιωπή
θυμάμαι ακόμα ένα βράδυ μου ‘χες πει
κάποτε να το θυμηθείς , εγώ θα γίνω κάποιος .